Lexues

giovedì, dicembre 31, 2015

Me #zekthi 2016 do te jete me mire!

Gezuar 2016 nga Zekthi. Me #zekthin 2016 do te jete nje vit me i mire dhe me i mbare per familjet tuaja. Kete e tregon edhe kjo foto e realizuar ne daten 31 dhjetor 2015, ne zonen e Piemontes, Langhe, Itali. Zakonisht ne kete date bie bore dhe temperaturat jane nen zero grade.
Por fale ngrohjes globale, dhe ngorhtesise se  #zekthit, temperaturat jane te larta dhe i ftohti nuk ndihet.
Gezuar! Me #zekthin jeta eshte me  e lumtur!

domenica, novembre 29, 2015

Për Flamur, për Liri!


 
Thanë: E ngritëm flamurin!
-Por Flamuri shtizëthyer si në një stafetë të çmendur kalon nëpër duar horrash!
Thanë: U çliruam!
-Por Liria nuk a ardhë edhe sot e kësaj dite!

E njerëzit e marrë, ata të thjeshtët, ata që plagosen, ata që vriten për Flamur e për Liri, herë pas here besojnë.
Besojnë marrëzisht se Flamuri ështe ngritë
Besojnë marrëzisht se Liria ka ardhë!

Njerëz të çmendur! Njerëz pafundësisht të marrë!
Festoni!


Edmond Kaçeli, Itali nëntor 2015

lunedì, novembre 23, 2015

Kupa e mallit... nga E.Kaceli

Kisha me dashtë,
                            sa shumë,
                                           sa shumë,


sa fort kisha me dashtë
afër teje me ndodhë
me një kupë kristali në dorë
me një kupë të mbushun plot me mall
me mallin e viteve që arratinë marrin
                                                            përditë
me mallin e ndarjes, peshërëndë
me mallin e heshtjes
që në heshtje na mbytë

O sa fort kisha me dashtë!
-vetëm nji natë me kupën e mallit përpara
ne të dy, vetëm ne të dy
e bota përreth që pushon,
                                        që hesht,
                                        që nuk është më
e ne të të dy që e zbardhim ditën
e zbardhim ditën e lume pa folë
veç me kupën e mallit të mbushun plot
                                                 veç me kupën e mallit të ngrime në dorë

                                                                      Itali, fund nëntori 2015

domenica, novembre 08, 2015

Valixhja bosh... (në dy kohë) nga E. Kaceli

Një urë e vjetër
një urë e vjetër guri
                               e vjetër sa Bota
Përmbi urën e vjetër, një fëmijë
një fëmijë me një valixhe të rëndë
Mbi urën e vjetër një fëmijë tërheq
                                            një valixhe të vjetër
të vjetër dhe të rëndë
të rëndë sa pesha e Botës
një valixhe të dalë boje, të ngrënë cepash
një valixhe të mbushur plot me ëndërra
me ëndërra që kurrë nuk guxoi ti shihte...

Një urë e vjetër
një urë e vjetër guri
                               e vjetër sa Bota
Përmbi urën e vjetër, një fëmijë
një fëmijë në moshën e burrit
                                                tërheq
                                                          një valixhe të vjetër
tërheq një valixhe të rënduar prej peshës së viteve
një valixhe të dalë boje, të ngrënë cepash
një valixhe bosh.
Bosh. Bosh.
-se ëndërrat ikën nga pesha e frigës
Ikën, u larguan
si të mos kishin ëndërruar kurrë...

Dhe këmbët e lodhura përplasen në urë
në urën e vjetër, në urën e lashtë
në urën ndërtuar me gurët e heshtjes ...


(Ura e Tabakëve, Tiranë, gusht 2015)

domenica, settembre 20, 2015

Premtim... nga Edmond Kaceli

Kur dielli të shkrihet
Të shkrihet,
                     të shuhet,
                                     të mos jetë më
Kur dielli të shuhet
të mos jetë kurrë më
Pranë teje do të vij,
                               do të ndizem
                                                       do të digjem
Pranë teje do të jem
Vendin e diellit  të zë...

domenica, luglio 19, 2015

Pamflet: Kryeudhëheqësi (lideri) i Ballkanit

nga Edmond Kaceli

Udhëheqësit e Ballkanit janë të shquar, të thekur politikisht e të zgjuar mendërisht. Ata janë ajka e nacionit që përfaqësojnë. Janë të denjë për të drejtuar, me aftësitë e tyre të rralla çdo shtet të madh a të vogël në çdo qoshe tjetër të botës.

Mjafton të shikosh se çfarë zhvillimi kanë vendet e tyre ku drejtojnë. Asnjë problem krize morale, politike dhe ekonomike. Vendet e ballkanit janë më të zhvilluarat në Botë, Europë dhe janë gjithashtu më të zhvilluarat edhe në Ballkan!

Popujt ballkanas janë më të lumturit në Botë, në Europë, madje popujt e Ballkanit janë edhe më të lumturit në Ballkan!

Në Ballkanin e dikurshëm ku mbizotëronin lufta dhe urrjejta ndëretnike sot mbizotëron paqja dashuria dhe solidariteti i zjarrtë në mes nacioneve. Dhe kjo dashuri mishërohet sa e sa herë në forma të ndryshme dhune e përplasje ndëretnike. Se dashuria e ballkanasve për njëri -tjetrin është pak a shumë si dashuria e sadomazokistëve! (Që për të padishmit përkthehet, afërsisht, dashuri e dhunshme)

E gjitha kjo vetëm në sajë të udhëheqësve (liderve) largpamës, shpirtgjërë, të pashëm, (se të jesh lider në Ballkan duhet të jesh ose i gjatë ose i pashëm ose të dyja bashkë), natyrisht gramacioni i truve nuk hyn në punë!

Liderët e Ballkanit kanë vetëm një sëmundje të vogël kohët e fundit: I ka zanë malli me zgjedhë një Kryelider. Se Ballkanit i duhet një Kryelider! Një Kryelider e plotëson krejt bukur pamjen groteske të politikës dhe politikanëve ballkanas që ulen nga pushteti vetëm po ti marrësh me shkelma bythëve të dhjamura nga shëndeti!

Thuhet se në fshehtësi është organizuar një takim i gjithë liderve të shteteve të Ballkanit. Natyrisht me dëshirën dhe dashurinë e zjarrtë, të e popujve që përfaqësojnë. Në takim është folur, propozuar dhe votuar. Takimi ka pasë një rezultat të pritshëm. Një rezultat tipik ballkanas:
Secili udhëheqës, i secilit vend të Ballkani, ka propozuar për Kryeudhëheqës, (Kryelider): VETEN!
Pas votimit dhe numërimit të votave të gjithë kishin votuar: VETEN!
Me unanimitet të plotë liderët e Ballkani shpallën Kryelider te vendeve të gadishullit Ballkan: VETEN. 

Shënim: Sa për ilustrim po i shtoj këtij njoftimi edhe një foto të mbledhjes së liderëve. Zgjidhni e merrni!

martedì, giugno 23, 2015

Interpretimi i votes nga Edmond Kaceli (analist)

Analist siç, shtate miljon shqiptare brenda dhe jashte kufinjve natyrale te dheut te shqipeve!

Zgjedhjet e fundit lokale me rezultatin e tyre treguan edhe nje here se politika shqiptare funksionon pak a shume siç eshte situata ne kete foto:
Dy partite aleate fituan shumice absolute! Nderkohe Partia Socialiste, ne sensin praktik ia futi Lidhjes Socialiste per Integrim.
Nga ana tjeter partia demokratike dhe aleatet e saje, duke fituar nje numer minimal bashkishe, bejne sehir pasi ia kane futur vetes. Diku i fshehur ne foto qendron edhe ndonje ia pavaruar qe nuk eshte ne gjendje t'ia fuse as te tjereve dhe as vetes.
Ne fund te fundit e gjitha partite i kane hipur lules! Dhe nuk do te ulen derisa lulja te thahet!

venerdì, maggio 29, 2015

Zinxhiri i harruar nga E. Kaceli


Në qendrën e pyllit mblodhi anëtarët
kryetar' i Bio -social- erbivores
për një fjalim tepër programatik
shkruar nga "grand reformatores":

Pylli ynë i ndritur,
                             gjigand,
                                          madhështor
nga hapja e rrënjëve, deri në farëzim
e ushqen pa masë sektin erbivor
Pyll ynë i shenjtë -jetoftë në amshim"

Ndaj duke parë potencialin pyllor
nuk kemi nevojë ndërrimi tjetër
Mbështetur në kapacitetin stomakor
në pylli tonë do të gjallojmë si mbretër...

Ishte larg kryetari, më lag refomatorët
Zinxhirin ushqimor harronin. Të gjorët.

sabato, aprile 25, 2015

Rrugëve të dhimbjes nga E.Kaceli

Rrugëve të dhimbjes
rrugëve të mallit
shtruar me gurë të ashpër
shaluar makinat e heshtjes
si kuaj mistikë...

Ecim...

Rrugëtojmë...

Dhe ndiejmë frikë...


Itali -e shkruar në moskohë!

venerdì, aprile 10, 2015

Plehnat -poezi nga E. Kaceli


-Vargje të dëshpëruara 1

Të zhytun në mut
(të mbytun deri në fyt)
nuk guxojmë me hapë gojën
ani se,
           ani pse po vdesim ûjet...


shtator 1996- prill 2015

mercoledì, marzo 25, 2015

Parlamenti i rrëzuar nga E. Kaceli

Pamflet
Dhe prapë  në darkë kemi guximin të shkojmë të flejmë, e prapë marrim guximin të shohim ëndërra!

Ajo çfarë po ndodh këto ditë në Shqipëri, në politikën shqiptare, nuk ka përgjasim me anjë vend të botës.
Marr shembull të freskët nga Italia: Ministri i infrastrukturës Lupi, këto ditë, dha dorëheqjen për ti hapë rrugën drejtësisë italiane.
Ndërsa në Shqipëri është krijuar një mish -mash politike dhe drejtësie ku nuk e merr vesh i pari të dytin, i dyti të tretin, e me radhë duke u nisë edhe njëherë nga i pari!
Leshi i arapit është më pak i ngatërruar se rrëmuja që ka mbërthyer politikën dhe drejtësinë shqiptare.

Njëri akuzon tjetrin. Tjetri akuzon të parin dhe të tjerët. Dikush bën vëzhguesin duke pritë rrallën e breshërisë së akuzave. Populli nuk din ku të fshihet për tu ruajtë nga gëzhojat!
Drejtësia e munguar shqiptare e mbërthyer në morsën e politikës nuk është në gjendje të japë drejtësi.

Në qendër të gjithë kësaj rrëmuje mbetet ajo që duhet me qenë ajka e politikës dhe e ligjëbërjes ne Shqipëri: Parlamenti shqiptar me përbërjen e tij.
Akuza ndaj Kryetarit të Kuvendit, akuza ndaj Kryeministrit, akuza ndaj deputetëve sponsor të PS-ë, ndaj deputetëve të Veriut, ndaj deputetëve të Jugut, ndaj ish -kryetarit të opozitës, ndaj kryetarit të opozitës, ndaj deputetëve të opozitës. Akuza ndaj partisë socialiste, akuza ndaj partisë demokratike, akuza ndaj LSI-së, ndaj partive të vogla...
Nëse deri më tash ka mbetur vetëm Presidenti i Republikës pa u akuzuar. Kjo për fatin e tij të mirë se askush në Shqipëri nuk pyet më për institucionin e Presidentit!

Akuza, kundër akuza, nga të gjitha palët, kundër të gjithëve!
Hyrje daljet pa kriter të politikanë në ambjentet e akuzës (prokurorisë), janë kthyer në një modë të re për politikën shqiptare. Në një modë për të fituar kohë televizive gjatë procesit të shkatërrimit të seriozitetit të organit të akuzës dhe të drejtësisë në përgjithësi.
Duke sjellë një përqasje me të akuzuarit e jashtëzakonshëm të atyre që nuk paguajnë faturat e energjisë, numri  përbërësve të parlamentit shqiptar të akuzuar a të përfolur si të akuzuar të mundshëm, ia kalon atyre të parve! Dikush nga deputët ka mbi shpinë më shumë se dy akuza, duke bërë kështu që numri i të akuzuarve në parlament të kalojë edhe numrin e vetë parlamentarëve!

Nuk marr përsipër të paragjykoj, gjykoj apo jap mend, por nëse gjithë ky inflacion të akuzuarish dhe akuzash në Kuvend, apo të arrestuarish në ditët në vijim, besoj ka arritë të bëjë vetëm një gjë: Rrëzimin e Parlamentit shqiptar si organi ligjëbërës në Shqipëri.

Rrëzimi i parlamentit, praktikisht të rrëzuar,  është zgjidhja më e drejtë dhe më demokratike në çastin që po kalon politika dhe drejtësia në vend. Rrëzimi i parlamentit, është zgjidhja më e arsyeshme e konfliktit të interesit që parlamenti ka me organin e akuzës dhe në vijim me drejtësinë në Shqipëri.
Në një sistem demokratik modern: Të gjithë në shtëpi, ata që i kanë bërë vendin në burg e më pas në shtëpi! -do të ishte zgjidhja më e ndershme.

... Sapo më doli gjumi dhe u kujtova: Jemi në Shqipëri! Që e përkthyer në shqipen e sotshme don me thanë: nuk kemi drejtësi, nuk kemi politikë, nuk kemi burra shteti, nuk kemi demokraci...
Dhe prapë  në darkë kemi guximin të shkojmë të flejmë, e prapë marrim guximin të shohim ëndërra!

Edmond Kaceli

martedì, febbraio 10, 2015

Qyteti i Vogël nga E Kaceli

Mënjanë mesit të Botës
ngrihen muret e fryme të Qytetit të Vogël
muret, ndërtesat, mbytur vogëlsie
Në ujrat e vogëlsisë notojnë njerëzit
Më të vegjël se ndërtesat, se muret, se qyteti
Njerëzit e vegjël të Qytetit të Vogël.

Njerëzit e Qytetit të Vogël
që druajnë poezinë më fort se kolerën
që i ruhen poetit më fort se shejtanëve
Varrezave publike tek shfaqen netëve
                             me hënë turbulluese
(me shejtanet ndodh të bëjnë dashuri
netëve të dashurisë përvëluese)…

Shkon për të blerë diç, në tregun e vetëm
                                     të Qytetit të Vogël
Kërkon, psh, patate
-pa pritur, ndërkohë të kanë peshuar:
dy kile e 300 gram përgojuese
                                                të klasit të parë

E ngatërrohesh më keq se në pazarin e Tezeut
pa mundur të vrasësh njeri
me përjashtim të vetes…

Në Pazarin e Vogël të Vjetërsinave dhe Ndjenjave
shterpat dhe të tredhunit të numërojnë
dashnoret dhe kafet e pime
qeshin, tallen
Në gijotinën e fjalëve mbytëse
përcaktojnë radhën.

Ti ikën prej pazarit me
qesen plastike plot përgojuese
me një kokërr patate sa një lëmsh Ariane
me fytin e tharë
në djegie…

Në Qytetin e Vogël sundojnë
Zyrtarët Shpirtxhuxhë
Zyrtarët vogëlakë,
                               trutharë,
                                             barkaliqë
Zyrtarët me kollaret e lidhura trashë
Zyrtarët, që , për hir të modernizmit,
                                                          shpërlajnë
Fytyrat e duhanta me parfume grashë.

E zyrave shëtisin Minifundet e sekretareve
Minifundet zgjedhëse të ngjyrës së kollareve
Kështu bindet populli (i lumtur) se shtetarët
Nuk janë kurrsesi impotentë ndaj grave
E gratë e shkreta, gratë e pafaj,
në orarin zyrtar, në krahë dashnorësh
shkrihen në vaj…

Brenda mureve të trasha të Qytetit të Vogël
sa gjëra të vogla ndodhin
Ndodhin se njerëzit ecin vogëlsisht
                                 dashurojnë vogëlsisht
                                 lindin vogëlsisht
vogëlsisht marrin frymë njerëzit
në Qytetin e Vogël
prapë të marrin Frymën
prapë të mbysin Dashurinë
prapë të mbysin Lindjen
prapë…

E për çdo ditë, e më vogëlsisht.


1996-2015

giovedì, gennaio 22, 2015

Trishtim në rrugët e qytetit tim... nga E. Kaceli

Pikon shiu rrugëve të përbaltuna të qytetit tim të trishtë
Era e ndan shiun në miliona pika të shrregullta
Si njerezit
                  -që mbarten nga njëra kafene në tjetrën duke vrà ditën
në llum kafeje e tym fjalësh pa fund
duke helmuar ditën, veten dhe njëri –tjetrin…
















Pikon trishtimi rrugëve të mbytuna nga shiu
                                                                      në qytetin tim
Pikon malli, më shumë se trishtimi dhe shiu (bashkë)
Dhe shiu, bashkë me erën, bashkë me mallin, në qytetin tim
Në qytetin tim çatishpuar prej rrezeve të diellit që ikin, ikin dhe ikin
Ikin për të mos u kthyer kurrë më…


Shqipër, i Lezhë, shtator ‘94 – Itali, janar 2015