Kisha me dashtë,
sa shumë,
sa fort kisha me dashtë
afër teje me ndodhë
me një kupë kristali në dorë
me një kupë të mbushun plot me mall
me mallin e viteve që arratinë marrin
përditë
me mallin e ndarjes, peshërëndë
me mallin e heshtjes
që në heshtje na mbytë
-vetëm nji natë me kupën e mallit përpara
ne të dy, vetëm ne të dy
e bota përreth që pushon,
që
hesht,
që nuk është më
e ne të të dy që e zbardhim ditën
e zbardhim ditën e lume pa folë
veç me kupën e mallit të mbushun plot
veç me kupën e mallit të ngrime në dorë
Itali, fund nëntori 2015
Nessun commento:
Posta un commento