Lexues

sabato, aprile 29, 2017

Qeveritë e pyllit, zgjedhësit, dhe pylli

-poezi nga E. Kaceli

Në plotësimin e ciklit aktual
qeveritë e pyllit u ndërruan...
 

Ndërruan presidentin, dy -tre anëtarë
dhe emrin. -Kjo nuk ndodh përditë
(Kur është e përditshme pse të ndodhë?!)
 

Pluralizëm politik i kafshëve në pyll.
 

Të zgjedhurit, pa u zgjedhë, i ruheshin rrëzimit.
Zgjedhësit i faleshin monoteizmit të pyllit.

 


(nga libri "Kur u mbaruan përrallat për fëmijë, Lezhë 1998)

martedì, aprile 25, 2017

Politikâj! -Mos e rruani për njëri -tjetrin!

Pamflet:
-nga E.Kaceli

Shumë të dashur politikâj të Shqipërisë, (pa dallim feje, krahine, ideje dhe aftësie mendore), kemi ardhë në një pikë ku marrëveshja, nëpërmjet mosmarrëveshjes, ka mbërritë në pikën më të lartë.
Si gjithëherë për arritjen e sukesshme të mosmarrëveshjes kanë bërë të veten të gjithë!
E para qeveria -që iu ka hipur një miljon shuplakave, të para katër viteve, duke harruar se një pjesë e madhe e këtyre shuplakave është rrëzuar përtokë për shkak të përdreq qeverisjes!
E dyta harresë -media e qeverisë, që i është ngjitë aq fort pas këpucëve të të gjatit, sa nuk ia ndien më erën pushtetit të shfrytëzuar keq, në mënyrën më të përsosur!
Në arritjen e mosmarrveshjes ka rolin e vet edhe opozita, media e sajë, apo e kush i rri afër sajë, për ti ngrënë kokrrat (në kuptimin frytet e pushetit) sapo të shalojë mushkun e pushtetit!
Opozita që për dreq u kujtua se duhet të protestojë nja dy tre -ditë përpara zgjedhjeve duke mos hyrë në zgjedhje!

Punë leshi! Punë leshi kjo puna e shqiptarëve! Të gjithë tjerrin, e askush nuk lëshon pe!
Tjerr lesh kryeministri, e vrapon katund më katund, duke iu propozuar deleve (popullit) një qethje më të mirë, një qethje allafrënga, për katër vitet e ardhme!
Tjerr lesh kryetari i kuvendit, duke i ndjetë afër kryeministrit e duke ia shkelë syrin opozitës me qetësi, dashuri, e me të futme (në kuptimin politik të futjes!)!
Tjerr lesh, në hava, kryetari i opozitës, duke premtuar zhdukjen e menjëhershme, me nja dy-tri goditje, të krimit, korrupsionit, hashashit, papunësisë e dreqi e di ku do të mund ta ndali hovin e tjerrjes...
Ndërsa kryetari i shtetit ka kaluar në menopauzë dhe nuk ka lidhje me leshin e palëve, pasi ka në dorë vetëm lesht e vet (Në kuptimin e detyrave dhe detyrimeve presidenciale!)
E sipas stilit shqiptar, të gjithë baballarët e kombit, i tregojnë forcën shoqi-shoqit!
-Unë nuk pyes për ty se kam një miljon vota!
-Unë nuk hyj në zgjedhje me ty se kam një miljon protestues që i nxjerr në rrugë!
-Unë nuk jam me asnjërin se kam një miljon arsye!
-Unë të fus nja një miljon shpulla!...
...E dalim në fund nja shtatë miljon shqiptarë, me 14 miljon mendje! Të gjitha këto 14 miljon mendje, kanë të drejtë në kafkën e vet (bosh), e mënyrën e vet!

Nga ana tjetër, mundohem të dalë unë! Unë, delja e zezë e tufës, që iu them shqiptarëve të politikës, vazhdoni me sukses në rrugën tuaj të ndritur alla shqiptare: Mos u merrni vesh!

E thënë në shqipen e pastër pellazge: Mos e rruani për njëri -tjetrin! Mos e rruani për njëri -tjetrin se vetëm kështu mund të përparojmë e ecim përpara si nacion modern në zemër të Europës që plaket përditë!
Mos e rruani për njëri -tjetrin, se kështu edhe Europa plakë nuk do e rruajë për ne, siç nuk e ka rruar tash dy mijë e kusur vjet! (Leshin në kuptimin politik)

sabato, aprile 22, 2017

Haxhi me paret e popullit

Pamflet    -nga Edmond Kaceli

Në aspektin e tolerancës fetare dhe mirëkuptimit fetar jam krejt i hapur, dhe mirëkuptoj të gjithë ata që besojnë! Madje toleranca ime arrin kulmin se unë mirëkuptoj edhe ata që nuk besojnë!
Edhe unë mundohem të besoj në mënyrën time! Besoj si nëpërmjet besimit edhe mos besimit!

Këto mendime (ose ç'mendime) mu ngatërruan në krye kur lexova për herë të parë lajmin se "Presidenti Nishani, ka vizituar, zyrtarisht, Mekën! E zyrtarisht edhe djali i tij qënka veshë me petkun zyrtar të vizitorëve të Mekës" -Nuk e besova në fillim, dhe e mora si shaka e shtypit shqiptar ndaj figurës së shkëlqesisë së tij, presidentit të Republikës!
Por kur e lexova si kryelajm në një pjesë të madhe të medias, atëherë u dorëzova!

U dorëzova dhe nisa ti thërras mendjes dhe kuptimeve të mija për shtetin, besimin dhe raportet ndërmjet tyre në një shtet laik!
Sipas shtyllave të besimit islam (pranoj korrigjimin dhe kërkoj ndjesë nëse gaboj) kush shkon në Mekë, zyrtarisht, kthehet me titullin Haxhi.
Pra presidenti ynë i nderuar, (i nderuar edhe tash në fund të mandatit) ka shkuar për haxhillëk bashkë me një nga familjarët e tij! Nuk ka asgjë të keqe! Ka të drejtë të besojë, ka të drejtë të mosbesojë, ka të drejtë të bëhet Haxhi, ka të drejtë edhe të mos bëhet Haxhi!
Por ka vetëm një detyrë: Të mos bëhet Haxhi, as ai e as të afërmit e tij në delagacionin zyrtar, me paret e taksapaguesve të një shteti që në kushtetutë e ka të përcaktuar se është shtet laik!
Apo ndoshta unë nuk i kuptoj të drejtat dhe detyrat e presidentit tonë të nderuar!

Nëse haxhillëku i shkëlqesisë së tij, ose i të afërmëve të shkëlqesisë së tij, hyn tek detyrat e presidentit (edhe pse me paret tona) i kërkoj ndjesë publike dhe do të thërras gjithë ditën, në mes të miletit, në shenjë dënimi:

Rroftë e qoftë sa malet Haxhi Bujar Nishani! E Poshtë sa malet unë, mosbesuesi i përjetshëm se Shqipëria do të bëhet me njerëz të tillë, që vinë aksidentalisht në krye të vendit!