Dje: Nga na erdhën këta Partizanë?! Sot: Nga erdhën këta Horra!

Pamflet nga E. Kaceli

Kur mbushën sheshet ca zhelanë me yllin e kuq në ballë, që vrisnin e prisnin pa dallim feje, krahine dhe idejet, të gjithë kundërshtarët personalë dhe politikë; që dhunonin e përdhunonin çdo njeri të pasur apo çdo njeri me prejardhje të pasur a gjysëm të pasur; që shtypnin e torturonin intelektualët, priftërinjtë, hoxhallarët e njerëzit e Zotit; që mbasi vranë e prenë kundërshtarët, shkuan në hell edhe njëri -tjetrin në emër të idealeve; njerëzia pyeti me gjysëm zërit:

Nga na erdhën këta partizanë!

Sot, shumë, krejt shumë, vite mbrapa, më duket se ora e shqiptarit ka mbetë në vend numëro! Jemi po aty!

Me ndryshimin e vetëm se kanë zëvendësuar mushkat e transportit me makina të blinduara e xhama të zinj! Zhelet i kanë zëvendësuar me rroba të firmave të njohura! Gjatësinë mundohen ta plotësojnë me gjatësinë e celularit e tundjen e kobures. Trashësinë e mendjes me numrin e dashnoreve!

Qysh prej 44-ës, më kot mundohemi të ecim! Kemi mbetë në vendnumëro! Vetëm njerëzia, duke u lutur nën melodinë "dhunën e përditshme falna sot" pyet:

Nga na erdhën këta Horra!

Këta horra që na kanë zaptuar rrugët, lokalet, parqet, fshatrat, qytetet. Këta horra që kanë mbytë Shqipërinë. Këta horra që i ndeshim kudo dhe ulim kryet përpara tyre më shumë se përpara perëndisë!

Këta horra që një herë në katër vjet nën zhurmën dhe bujën e burrave të fortë, i veshim me pushtet absolut që nga kryeplaku i fshatit, kryetari i bashkisë, komunës, e deri sa i çojmë në parlament, apo në qeveri, për të na dhunuar, poshtëruar, e varfëruar, politikisht, moralisht, e mendërisht!

Ulim kryet si qengja të butë duke rrejtë veten se "Nuk kanë punë me mua!" Ulim kryet siç e kemi ulur gjithmonë! Ulëm kryet nën dhunën e Enverit, nën pushtetin e dhelprës Alia; ulëm kryet sa herë iu tek Fatos Nanos, apo Berishës: ulim kryet përballë Edi (Edvin) Ramës; i biem në gjunj Ilir Metës; puthim Lulëzim Bashën e kacarrojmë Lali Erin, duke i shpallë (Mo Zo ma keq!) Perëndi!

Në përuljen tonë të përditshme, në frikën e delirin që pjell pushteti, iu thurim edhe këngë! Këngë ku teksti është i njëjti tekst -servil i përulun, por vetëm iu ndryshojmë emrin

E sa herë na del gjumi nga kur bëhet publike trafiku, skandali apo dhuna e radhës, nga të afërmit e horrave, nga horrat, apo nga kryehorrat personalisht, pyesim të çmeritun, e me gjysëm zërit:

Nga na erdhën këta Horra!?

Hë pra nga na erdhën?!

Kur hajdutët tanë besojnë se janë Mafie!

-pamflet nga Edmond Kaceli

Më vjen me qeshë kur në komentet, analizat, lajmet, pallavrat publike, konferencat e paguara të shtypit, rrëmujat parlamentare etj. dëgjoj të lakohet, në të gjitha gjinitë, rasat dhe format, fjala : Mafie!

Si për ta zbukuruar e bërë më tërheqëse, më ekzotike, e shoqërojnë me togëfjalëshat: Kodi i Mafies, Heshtja e Mafies, Mesazhe të Koduara, Marrëveshje Mafioze, Kërcënime Mafioze, Organizata Mafioze...

Mafia e kuqe, Mafia blu, Mafia rozë...

E lakojnë aq shumë, e zbukurojnë aq shumë, sa edhe mua që jam skeptik nga natyra, gati më mbushet mendja se Shqipëria është bërë me të vërtetë një shkëmb graniti Mafioz në brigjet e Adriatikut dhe Jonit!

Për ti shpëtuar psikozës së turmës mbylli sytë vetëm për disa sekonda! I hapi pasi numëroj deri në tridhjetë e një! Hedh sytë rreth e qark për të parë se ku dreqin shihen e ku dreqin fshihen gjithë këta mafiozë të mbaruar!

Zhgënjehem! Sinqerisht zhgënjehem! Zhgënjehem deri në skaj,  kur përreth shoh vetëm do hajdutë të rëndomtë të veshur firmato me petkun e pushetit, me rrashtën e kresë katër gisht të trashë, që iu duket vetja Mafiozë të thekur!

Mafiozë të thekur që nga Mafia nuk arrijnë të kuptojnë as emrin, e jo më filozofinë e metodat e veprimit të sajë!

Këta kokëtrashë, (në kuptimin e materies gri) që shiten si Mafiozë, e që kërkojnë të çojnë mesazhe mafioze, nuk janë tjetër vetëm ca banditë të rëndomtë katundi, ose ca çuna mamaje që në vizën e parë të drogës iu hyn vetja në hatër. E prej qoshes së kolltukut politik, grabitur banditit të mëparshëm, këndojnë nën hundë: Mafioz'i  lagjes jam!

Aq trima janë sa këta mafio -lapera sa kur dikush, rastësisht, për drejtësi, a për presion prej banditëve kundërshtarë, iu tund prangat përpara syve, fillojnë të dridhen ditën e parë, të qajnë në TV ditën e dytë! E ditën  e tretë të çudisë nisin të adresojnë mesazhe!

Kërcënojnë sikur të ishin me të vërtetë trima të çartun që nuk iu "han palla" për drejtësinë shqiptare, pasi ata janë e drejta, dhe e vërteta!

Nuk e lënë me kaq interpretimin e mafio -komicitetit! Por rreken të na mbushin mendjen se cili grup banditësh politikë plotëson më shumë kushtet e të qenit Mafioz! Duke u sforcur në poza fjalësh, batutash, zbardhje dhëmbësh, veshje shik, diplomash fallso, ideshë të shlyera e intelegjencë me miligram, për me na mbushë mendjen se nuk janë banditë të rëndomtë që rastësia, dhe mbështetja banditeske, i solli në krye të çorbës që gatuhet në politikën shqiptare!

Zotërinj banditë politikë pa dallim ngjyre politike (se ide dhe besim fetar nuk keni), qetësojuni dhe harrojini interpretimet, mesazhet qesharake dhe fiksimin budallor se jeni Mafiozë!

Jeni thjeshtë ca hajdutë -banditë të rëndomtë të veshur me rroba politikanësh,  që një ditë prej ditësh, kur t'iu vijë radha, do të përfundoni xhiron tuaj të banditizmit, ashtu siç e mbarojnë karrierën hajdutët dhe banditët e rangut tuaj, jo Mafiozë!

Dita e Ringjalljes...

Është ditë e Ringjalljes

Krishtit, për të vdekur, iu desht vetëm një ditë

                                -një ditë torturash pa fund

Është dita e Ringjalljes

Ne vdesim përditë, prej vitesh vdesim

Vdesim -dhe nuk dimë ç'është Ringjallja!

Kohë vdekjesh nën torturën monotone të pritjes

Asnjë e papritur në vezën e Pashkëve!

Priftërinjtë dhe politikanët flasin përditë

-për Ringjalljen tregojnë të njëjtën përrallë!

I besojmë! -e kërkojmë të lajmë mëkatet tona

në lumin e tharë prej dy mijë vjetësh!

mëkatët tona që asnjëherë nuk i bëmë.

Nuk e di se ç'dreqin kanë të përbashkët me Ringjalljen!

As priftërinjtë e sotshëm me Krishtin e kryqëzuar nuk më ngjajnë!

Politikanët na kryqëzojnë të gjithëve, duke na mbushë me rrena ringjalljet

Priftërinjtë e të gjitha racave dhe feve nuk dinë ç'ka është e vërtetë!

As ne nuk ngjajmë me Krishtin! -edhe pse kryqëzohemi përditë!

Të mbërthyer në kryq kërkojmë ti ikim dhimbjes

Ringjallja larg! Shumë më larg se vetë Largësia!

Është kohë Pashket! Ringjallja ka ikë në fund të botës!

Veza është thyer! Qingji i Pashkëve është therur...

                                          -nuk mbetet tjetër zgjidhje:

Ngarko Kryqin e dhimbjes në shpinë! Nisu!

Të paktën ndjej të jesh pak Krisht në një ditë të vetme

-edhe pse je duke rrejtë veten deri në kryqëzimin tjetër!

Kohë Pashkësh, Itali, 2018

Edmond Kaceli

Arresti me burg ka zëvendësuar shërbimin e detyruar ushtarak!

Pamflet

Të ndjekësh lajmet kohëve dhe orëve të fundit, që vijnë me bollëk nga Shqipëria të bën përshtypje numri i madh i të proceduarve penalisht ku masa e sigurisë, për pjesën më të madhe të tyre, është arrest me burg!

Nëse iu referohesh lajmeve të 24 orëve të fundit, psh, janë arrestuar të paktën 40 persona për krime nga më të ndryshmet, e nga më të larmishmet!

Larmia e arrestimeve është e habitshme!

Arrestime për mospagim energjie, për shkelje të rregullores së qarkullimit (pa asnjë pasojë) për vrasjen e vjehrrës, për vrasjen e burrit,  për sherr në mes dy shokëve në pije e sipër, për fyerje të policit (ndoshta polici ishte i dehur), për ndërtim nevojtoreje pa leje, për faktin se ishe kamionist i një shoqëri transporti që transportonte banane, e që vazhdon ti transportojë, për abuzim me tokat, për shpërdorim detyre... për ngjarjet në Siri!

Për çdo gjë që Lideri Suprem sheh ëndërr dhe e parashikon si krim, mund të ndiqesh penalisht, dhe turra e prokurorëve, që të sheh si viktimën e radhës prej së cilës mund të përfitojë, të hedh si një thes me kërtolla(patate) në dyer të gjykatës!

Kjo e fundit, e ndodhur përballë një presioni të jashtëzakonshëm politik, e frikësuar nga politika, (ashtu nga mëkatet e veta) dhe pa baza të shëndosha ligjore, është gati të presë atë letrën me vlerë (kështu e quajnë të arrestuarit vlerësimin e masës së arrestit) që të lë në burg për një kohë të pasaktësuar, në pritje të një gjyqi të paragjykuar, e që dreqi e di se si, e kur do të përfundojë!

Vetëm një komb i sëmurë psikologjikisht si i yni, me një qeveri të sëmurë moralisht, politikisht dhe psikologjikisht, si kjo e jona, sheh burgun si zgjidhjen e vetme dhe efikase kundër korrupsionit, që për fatin tonë të madh, na ka rreshtuar në 20 vendet më të kualifikuara, në gjithë botën!

Për hir të Dreqit, edhe unë besoj se dikush, se shumëkush, e ka bërë hak burgun!

Por duke ndjekë parimin themelor të çdo shteti të së drejtës në botën e qytetëruar, (përjashtohet Shqipëria nga ky qytetërim) çdokush është i pafajshëm deri në provimin e fajësisë, kjo masa e arresit me burg për çdo gjë, më duket jashtë mase, krejt jashtë mase, e pajustifikueshme! Përndryshe humbet vlerën dhe qëllimin e vërtetë!

Në fakt në Shqipëri arresti me burg më duket se ka zëvendësuar shërbimin e detyruar ushtarak!

Gjykata dhe pokuroria më duken si komisioni i dikurshëm i ish -Degës Ushtarake që rreshtonte rekrutët paraushtarakë, të qethur, të rruar, të larë, e të zhveshur lakuriq. Mjeku ushtarak kalonte me thupër në dorë dhe i bënte të kolliteshin. Më pas dëgjoje fjalën: I aftë! -e komisioni shkruante letrën: Arrest ushtarak!

Imagjinoni historinë e atij budallës nga Lezha që u paraqit në komisionin e Degës Ushtarake të rrethit! Historia tregon:

Kryetari i Degës: Zhvishu!

Budalla: Y rrotë se asht marre! (Turp)

Kryetari (Bërtet): Kujt i thua rrotë!

Budalla: Më fal or rrotë!

Kryetari: Përjashtaaaa!

Budalla: Mirë o rrotë!

(Në kuadrin e zëvendësimeve, krahasimeve, vrasjeve, shpërdorimeve, vlerave, korruptimeve, drogërimeve, dhe arrestimeve mos t'iu shkojë ndërment të krahasoni Kryetarin Qeverisë me Kryetarin e Degës Ushtarake, dhe të arrestuarin me atë djalin e padjallëzuar të fshatit Zejmen që e shpallën të paaftë ushtarakisht dhe vdiq si qerraxhi i nderuar kooperative!)

nga E. Kaceli

Qeveritë e pyllit, zgjedhësit, dhe pylli

-poezi nga E. Kaceli

Në plotësimin e ciklit aktual
qeveritë e pyllit u ndërruan...
 

Ndërruan presidentin, dy -tre anëtarë
dhe emrin. -Kjo nuk ndodh përditë
(Kur është e përditshme pse të ndodhë?!)
 

Pluralizëm politik i kafshëve në pyll.
 

Të zgjedhurit, pa u zgjedhë, i ruheshin rrëzimit.
Zgjedhësit i faleshin monoteizmit të pyllit.
 

(nga libri "Kur u mbaruan përrallat për fëmijë, Lezhë 1998)

Politikâj! -Mos e rruani për njëri -tjetrin!

Pamflet:

-nga E.Kaceli

Shumë të dashur politikâj të Shqipërisë, (pa dallim feje, krahine, ideje dhe aftësie mendore), kemi ardhë në një pikë ku marrëveshja, nëpërmjet mosmarrëveshjes, ka mbërritë në pikën më të lartë.

Si gjithëherë për arritjen e sukesshme të mosmarrëveshjes kanë bërë të veten të gjithë!

E para qeveria -që iu ka hipur një miljon shuplakave, të para katër viteve, duke harruar se një pjesë e madhe e këtyre shuplakave është rrëzuar përtokë për shkak të përdreq qeverisjes!

E dyta harresë -media e qeverisë, që i është ngjitë aq fort pas këpucëve të të gjatit, sa nuk ia ndien më erën pushtetit të shfrytëzuar keq, në mënyrën më të përsosur!

Në arritjen e mosmarrveshjes ka rolin e vet edhe opozita, media e sajë, apo e kush i rri afër sajë, për ti ngrënë kokrrat (në kuptimin frytet e pushetit) sapo të shalojë mushkun e pushtetit!

Opozita që për dreq u kujtua se duhet të protestojë nja dy tre -ditë përpara zgjedhjeve duke mos hyrë në zgjedhje!

Punë leshi! Punë leshi kjo puna e shqiptarëve! Të gjithë tjerrin, e askush nuk lëshon pe!

Tjerr lesh kryeministri, e vrapon katund më katund, duke iu propozuar deleve (popullit) një qethje më të mirë, një qethje allafrënga, për katër vitet e ardhme!

Tjerr lesh kryetari i kuvendit, duke i ndjetë afër kryeministrit e duke ia shkelë syrin opozitës me qetësi, dashuri, e me të futme (në kuptimin politik të futjes!)!

Tjerr lesh, në hava, kryetari i opozitës, duke premtuar zhdukjen e menjëhershme, me nja dy-tri goditje, të krimit, korrupsionit, hashashit, papunësisë e dreqi e di ku do të mund ta ndali hovin e tjerrjes...

Ndërsa kryetari i shtetit ka kaluar në menopauzë dhe nuk ka lidhje me leshin e palëve, pasi ka në dorë vetëm lesht e vet (Në kuptimin e detyrave dhe detyrimeve presidenciale!)

E sipas stilit shqiptar, të gjithë baballarët e kombit, i tregojnë forcën shoqi-shoqit!

-Unë nuk pyes për ty se kam një miljon vota!

-Unë nuk hyj në zgjedhje me ty se kam një miljon protestues që i nxjerr në rrugë!

-Unë nuk jam me asnjërin se kam një miljon arsye!

-Unë të fus nja një miljon shpulla!...

...E dalim në fund nja shtatë miljon shqiptarë, me 14 miljon mendje! Të gjitha këto 14 miljon mendje, kanë të drejtë në kafkën e vet (bosh), e mënyrën e vet!

Nga ana tjetër, mundohem të dalë unë! Unë, delja e zezë e tufës, që iu them shqiptarëve të politikës, vazhdoni me sukses në rrugën tuaj të ndritur alla shqiptare: Mos u merrni vesh!

E thënë në shqipen e pastër pellazge: Mos e rruani për njëri -tjetrin! Mos e rruani për njëri -tjetrin se vetëm kështu mund të përparojmë e ecim përpara si nacion modern në zemër të Europës që plaket përditë!

Mos e rruani për njëri -tjetrin, se kështu edhe Europa plakë nuk do e rruajë për ne, siç nuk e ka rruar tash dy mijë e kusur vjet! (Leshin në kuptimin politik)