Ajo erdhi tek unë... nga E. Kaceli

Ajo erdhi tek unë…

Erdhi me frikën e vdekjes, megjithëse,

unë ia kisha premtuar ndonjëherë vdekjen.

Ajo erdhi tek unë me frikën e vdekjes së

tmerrshme dhe

me të gjitha tmerret që vinin si pasojë e

sajë. Erdhi tek unë

duke sfiduar të gjitha, së bashku me atë

të tmerrshmen, vdekje,

duke sfiduar edhe të gjitha thashethemet e njerëzve

që përgojojnë vdekjen

megjithë viktimat…

Ajo erdhi tek unë e bindur.

Pas ardhjes do të vdiste njëherë e për-

gjithmonë.

Erdhi tek unë për të mos u ngjallur ku-

rrë pas takimit fatal

për atë vetë dhe për mua.

Ajo erdhi tek unë: I qe mërzitur jeta.

Ajo erdhi tek unë: Për të gjetur vetëm

vdekjen e bindur

se do ta gjente vetëm tek unë, edhe

unë i bindur e prita…

Ajo erdhi.

Pabesisht, gjetëm, tek njëri –tjetri,

Jetën

dhe u zhgënjyem,

u zhgënjyem nga vdekja e pabesë…

Ju pres për dialog!

Nuk ka rëndësi kush është në pushtet! Nuk ka rëndësi kush është kryeministër! Qysh në vitin 1990, e deri më sot, kjo ka qenë mënyra e vetme e dialogut me të gjithë ata që protestojnë!

(Foto e shkrepur ne museun e Memories, BunkArt2, Tirane, Shqiperi)

Opozitarë, Vëllezër, Derra!

Satirë:

-nga Edmond Kaceli

Të gjitha kafshët janë të barabarta, por derrat janë më të barabartë! -Ky perifrazim i mikut tim të adoleshencës, të madhit George Orwell, më vjen parasysh sa herë shikoj derrat që na rrethojnë, e na komandojnë e na udhëheqin!

Në vijim të udheheqjes derrore në Fermën tonë të kafshëve më bie ndërmend ajo shprehja e famshme e thënë nga një derr udhëheqësi (në shqip: burrë i zoti) para do kohëve:

Opozitarë por vëllezër!

Tani se si mund te bëhet derri opozitar për vëllain derr, vetëm dreqi i derrit e di!

Ekziston edhe një barcoletë filozofike e famshme për derrat:

Në pazar të kafshëve në Milot, një fshatar i kërkoi shitësit që derrkucët,  të mos jenë baxhanakë! (Baxhanakë në shqip përkthehet kunat me gratë motra)

Arsyeja ishte se baxhanakët nuk kanë konkurrencë me shoqi -shojnë, dhe nuk do të majmeshin si duhet!

Fshatari, rritës derrash me shumë përvojë, i lypi vëllezër!

Përfundimi logjik! Ka një luftë të ashpër për ushqim e derrat e majmen më fort kur janë vëllezër!

Vëllezër por opozitarë!

Kështu hanë më fort e jetojnë më të lumtur, e majmen më të lumtur, duke u ushqyer në lugun (tharkun) e derrave!

Pra, pavarësisht se cili derr është në krye të udhëheqjes për momentin, parimi është i njëjtë: Opozitarë por vëllezër! Kështu majmëria bëhet e pafund!

P.S. Çdo aludim për Shqipërinë, pozitën, opozitën, qeverinë, kryeministrin, presidentin, parlamentin, gjykatat, e gjithë strukturat e administratës atje, është i pavend dhe i dënueshëm konform ligjeve në fuqi dhe konventave ndërkombëtare!

O çmendi që quhesh Shqipëri!

Është një vend tmerrësisht i trishtë

Është një vend pafundësisht i çmendur!

Është një vend i trishtë, një vend i çmendur është

Një vend ku dhe dielli lind i trishtë

jeton trishtimin e vet

mbytet në një det të trishtuem

për të lindë të nesërmen më i pafat

majë një mali që ndjell vetëm trishtim

majë një mali të çmendur në lartësinë e vet!

Diell i çmendur! Diell çmendurisht i trishtë!

Njerëzit më të çmendur se dielli!

(Njerëzit e këtij vendi pasi çmendën njëri -tjetrin

iu kthyen Zotit - E çmendën dhe Zotin!)

Është një vend i trishtë, një vend i çmendur është

Është një vend tmerrësisht i trishtë

është një vend pafundësisht i çmendur

i trishtuar pafundësisht

                                    I lumtur

marrëzisht

në trishtimin dhe çmendurinë e tij!

...Në qoshkun më të përhumbur të Botës

nën qiellin më të ndryshkur të Botës

nën diellin më të trishtuar të Botës

vijon të ndodhet Shqipëra!

E. Kaceli, Itali 2018

Dje: Nga na erdhën këta Partizanë?! Sot: Nga erdhën këta Horra!

Pamflet nga E. Kaceli

Kur mbushën sheshet ca zhelanë me yllin e kuq në ballë, që vrisnin e prisnin pa dallim feje, krahine dhe idejet, të gjithë kundërshtarët personalë dhe politikë; që dhunonin e përdhunonin çdo njeri të pasur apo çdo njeri me prejardhje të pasur a gjysëm të pasur; që shtypnin e torturonin intelektualët, priftërinjtë, hoxhallarët e njerëzit e Zotit; që mbasi vranë e prenë kundërshtarët, shkuan në hell edhe njëri -tjetrin në emër të idealeve; njerëzia pyeti me gjysëm zërit:

Nga na erdhën këta partizanë!

Sot, shumë, krejt shumë, vite mbrapa, më duket se ora e shqiptarit ka mbetë në vend numëro! Jemi po aty!

Me ndryshimin e vetëm se kanë zëvendësuar mushkat e transportit me makina të blinduara e xhama të zinj! Zhelet i kanë zëvendësuar me rroba të firmave të njohura! Gjatësinë mundohen ta plotësojnë me gjatësinë e celularit e tundjen e kobures. Trashësinë e mendjes me numrin e dashnoreve!

Qysh prej 44-ës, më kot mundohemi të ecim! Kemi mbetë në vendnumëro! Vetëm njerëzia, duke u lutur nën melodinë "dhunën e përditshme falna sot" pyet:

Nga na erdhën këta Horra!

Këta horra që na kanë zaptuar rrugët, lokalet, parqet, fshatrat, qytetet. Këta horra që kanë mbytë Shqipërinë. Këta horra që i ndeshim kudo dhe ulim kryet përpara tyre më shumë se përpara perëndisë!

Këta horra që një herë në katër vjet nën zhurmën dhe bujën e burrave të fortë, i veshim me pushtet absolut që nga kryeplaku i fshatit, kryetari i bashkisë, komunës, e deri sa i çojmë në parlament, apo në qeveri, për të na dhunuar, poshtëruar, e varfëruar, politikisht, moralisht, e mendërisht!

Ulim kryet si qengja të butë duke rrejtë veten se "Nuk kanë punë me mua!" Ulim kryet siç e kemi ulur gjithmonë! Ulëm kryet nën dhunën e Enverit, nën pushtetin e dhelprës Alia; ulëm kryet sa herë iu tek Fatos Nanos, apo Berishës: ulim kryet përballë Edi (Edvin) Ramës; i biem në gjunj Ilir Metës; puthim Lulëzim Bashën e kacarrojmë Lali Erin, duke i shpallë (Mo Zo ma keq!) Perëndi!

Në përuljen tonë të përditshme, në frikën e delirin që pjell pushteti, iu thurim edhe këngë! Këngë ku teksti është i njëjti tekst -servil i përulun, por vetëm iu ndryshojmë emrin

E sa herë na del gjumi nga kur bëhet publike trafiku, skandali apo dhuna e radhës, nga të afërmit e horrave, nga horrat, apo nga kryehorrat personalisht, pyesim të çmeritun, e me gjysëm zërit:

Nga na erdhën këta Horra!?

Hë pra nga na erdhën?!

Më duket e thërrasin Atdhe!

Vijmë e largohemi

në makinat e shtrenjta, e më pak të shtrenjta

ngarkojmë pjesën tjetër të boshllëkut

që nuk e mbart shpina

Shpina -thyer prej viteve dhe mallit

rrugëve të botës

                           jetimë deri në dhimbje!

Në heshtjen e ditëve të mbushura me bosh

Jetojmë ca ditë në vendin e Hiçit

(më duket e thërrasin Atdhe)

Sjellim boshllëkun e largët

prodhojmë boshllëkun e ditës

hamë e dhjesim boshllëk!

Argëtohemi! Largohemi!

Teksa ikim -qëllojmë ca plumba bosh

shkrepim ca pushkë marrëziet

drejt qiellit -bosh në pafund

Qiellit të këtij Hiç -vendi

                       që  e thërrasim Atdhe!

Pa dashje! Lamtumirë!

Shqipëri gusht 2018

E. Kaceli

E passato ancora un giorno...

E passato ancora un giorno...

E passato ancora un giorno

senza amarsi!

E scappato! -non abbiamo fatto amore

...Di nuovo abbiamo perso

100 anni dalla nostra vita!

Iku dhe një ditë...

Iku dhe një ditë

e nuk u deshtëm!

-Iku! -nuk bëmë dashuri!...

...Prapë humbëm,

100 vite të tjerë nga jeta jonë!

E.Kaceli

Kujdes me aeroportet!

Satirë

-Njëky Lideri ynë rozë, po e shëndrron vendin në një superfuqi aeroportuale!

Kryeministri dhe Lideri ynë i nderuar, Shkëlqesia e Tij e përndritme dhe e stërgjatë, ka shpallë, së mbrami, ndërtimin e një aeroporti të ri në Sarandë! Një aeroport turistik jashtëzakonisht i vlefshëm!
Përveçse i gjatë është edhe shumë gjatëpamës!

Më ndërtimin e aeroporteve, po ia kalon edhe të përndriturit tjetër, blu, Sali Berisha i cili e pati mbushë Shqipërinë me hidrocentrale, e centrale termo -bërthamore, duke e shëndrruar në superfut'qi energjitike!

(Historia na kujton se edhe një tjetër udhë -dreq -tues, paradhësi i këtyre të dyve! Ai dreq na e pati shëndrruar Shqipërinë në vendin më të fortifikuar në botë!)

Pas ndërtimit të aeroportit të Divjakës, ku zunë rob edhe një italian ndërsa kishte ardhë për turizëm mushkonjash, ndërtimi i aeroportit të Kukësit, dhe atij të Vlorës, janë një tjetër prioritet e sukeses madhështor i Liderit suprem!

Në takimet bythë më bythë me popullin (për ti dalluar me takimet gju më gju të Qoftëlargut) njerëzia i kërkuan, përveç ndërrimin e atleteve me këpucë,  edhe ndërtimin e disa aeroporteve të tjera në disa nga fshatrat me rëndësi strategjiko -turistike për Shqipërinë.

Ringritjen e aeroportit të Gjadrit në Lezhë, e kur të kalojë për në Lezhë, t'ia fusë edhe një aeroport në fshatin Shënkoll, një aeroport në Vithkuq, një aeroport në Gruemirë, e një aeroport në KurveLesh! (Të gjithë sa për fillim!)

Për të mosditunit e thjeshtë, dhe për të mosditunit e zhvilluar, aeroporti është ajo fusha e sheshtë ku hypin e zdrypin avionët e mbushur me njerëz.

Sa për t'iu ndriçuar pak trutë: Një aeroport i madh ka nevojë për 4 km pistë; një aeroport mesatar ka nevojë për 3 km pistë; dhe një aeroport i vogël ka nevojë për 1.8 deri në 2.2 km pistë.

E me gjithë këto aeroporte që po ndërtohen, që po pritet të ndërtohen, dhe që po fantazon Lideri të ndërtohen në Shqipërinë 355 km gjatë e 150 km gjërë, në vijë ajrore, në cilin qiell do të fluturojnë!

Se me këtë ritëm do të ketë një trafik kaq të rënduar ajror, sa nuk e shpëton dot as ndërtimi i bypasse-ve qiellore.

Problemi zgjidhet vetëm nëse Gjatësia e tij, Qoftë Larg, vendos të lëshojë, pas ndërtimit të aeroporteve nëpër katundet dhe katun -qytetet shqiptare, postin e kryministrit e të marrë në dorë personalisht, komandimin e trafikut ajror në Shqipërinë superfu -qike aeroportuale!

Vetëm kështu qielli, ata që fluturojnë nëpër qiell, e ne që fluturojmë nëpër tokë do të ndiheshim të sigurtë gjatë frymëmarrjes dhe frymënxjerrjes së përditshme!

Edmond Kaceli

Ekspozitë personale në Albaretto della Torre, Itali

Jam shumë i lumtur t'iu njoftoj se javën e ardhshme, në datat 7 dhe 8 gusht,  në Albaretto della Torre, Piemonte, Itali do të hapet ekspozita personale me fotografi të realizuara në kohë të ndryshme nga unë.

Titulli i ekspozitës është zgjedhë nga kujdestari i sajë Claudio Lorenzoni, artist grafik dhe promovues arti, nga qyteti i Torino-s.

 "Quello che vedo" (Ajo që shikoj) , ka të vecantën e saj të ekspozimit, në kullën e Albaretto-s, një ndërtim vertikal, që daton vitin 1630. Do të jenë 20 fotografi të realizuara gjatë viteve, në Shqipëri ashtu edhe në Itali, ku jetoj prej kohësh. Ajo eshte pjese e eventit te pervitshem"Alta Langa Rock", ku marrin pjese grupe muzikore "rock" kryesisht nga Veriu i Italise.

Ekspozita bëhet në bashkëpunim me shoqatën kulturore, artistike, "Purgatorio", dhe komunën e Albaretto-s.

Kjo është ekspozita e dytë personale, pas asaj të vitit 2013, po në Itali, me temë " Nga Shqipëria në Langhe"

Nga 200 Petrita në 200 Skiftera!

-Satirë nga E. Kaceli

Fort i dashtun Kryetimonieri pa patentë i makinës së rrënueme të vendit tim! -Je nish pasha te madhin Zot! Je njish e çfarë njishit!

Je hero! Je yll! Je boss! (Jo boss i krimit siç te thonë ata blutë që nuk kanë lidhje me uniformat e policisë që aq fort e duam!)

Je lider! Je kryelider!Je largpamësi ma i math që historia moderne shqiptare e këtyne viteve mas 90-es ka njoftë!

Ja kalove dhe Berishës. E ç'dreqin asht Sala përpara tejet! Ai ishte mjek jo timonier! E në tepsinë e Saliut hanin të gjithë!

Je aq i aftë, aq i përgatitun politikisht e mendërisht, sa i le të gjithë në bisht të karrocerisë së shtetit shqiptar!

Ke ba shtet! dhe vazhdon me ba shtet! Përqiell e përdhè!

Shtet e çfarë shtetit! He të na e rroç sa malet e Veleçikut, Taraboshit, Nemërçkës etëtjerë, e të tjerë! Marrç sa më shumë nga ditët e tua!

E nise historinë shtetformuese bash si Komandanti ynë Legjendar, me dyqind Petrita (rilindës). E rilinde gjithkah ku kalove. E rilinde aq fort, shtetin, sa edhe rilindasve të shquar iua harruam emrin!

Le në hije edhe vetë Heroin Kombëtar, kur ajo Petritja (e nji prej dy qinshes), ia dhjeu Heroit duke të nxjerre para të gjithëve si Skënderbeu i Vërtetë, në versionin mik i ngushtë me turqit!

Rrugës me gropa të historisë moderne të shtetformimit rilindas pate edhe ndonjë problem të vogël, ndonjë tra të thyer, ndonjë grusht miell turinjve, ndonjë mollatartë të kuqe, e të pjekun fort, ndonjë kokërr vezë... Por ti Lideri ynë i math, e largpamës, vijove rrugën me vendosmëri të pashoqe!

I ndjekun, marrisht, gjithëherë, prej dyqind Petritave që për asnjë çast nuk të lanë vetëm! Edhe pse, në ecje e sipër, i hodhe nga makina njërin pas tjetrit!

 

Tash në ditët e mbrame të rilindjes, që e rilinde aq shumë sa ia shkatrrove organin e pjellorisë, kur baj dy llogori më dalin prapë dyqind të fillimit!

Por jo dyqind Petrita! Dyqind Skiftera!

Vetëm një Lider largpamës si ju, mund ta bënte këtë shëndrrim gjigant!

E na njerëzia e thjeshtë, që nuk kuptojmë asgjë nga shtet-bamja, e shtet -dreqtimi, vërejmë me gëzim të math shëndrrimin e dyqind Petritave në dyqind Skiftera!

Nga ata Skifterat që lanë nam vilave e pallateve të botës, duke ia ngritë zanin Shqipërisë e duke ndihmu me forcë të jashtëzakonshme në integrimin e sajë europian!

E këta dyqind Skifterat kanë nevojë për Kryeskifterin!

Të paçim e të daçim o Kryeskifteri ynë i pavdekshëm!

Marrëzi e përsosun!

Mos më thoni: Je i marrë!

-jam më shumë: Jam i çmendur

jam i çmendur në çmendinë time

                                                    -jam

i lumtur gjithashtu.

Jam i çmendur.

-coptuar në qindra grimca marrëzie

 në mijëra grimca çmendurie

-shpirtçmendur, trupçmendur

trurin të ndarë në një mozaik pa nisje

                         në një mozaik pa fund

                         në një mozaik pa lidhje

(Krejt psikologët e botës nuk po munden me gjetë shpjegim)

Unë prapë jam i lumtur!

në marrëzinë dhe çmendinë time të pafajshme

në çmendinë time thellësisht të brendshme

                                         -të jashtme gjithaq!

Çmendia ime, gjendja ime sublime!

(Me kenë normal nuk përbën asgjë të re

nuk është lajm!)

Jam ndryshe! Krejt ndryshe nga ju te gjithë!

Jam i çmendur! -nuk dua asgjë nga ju!

Veç më leni në çmendurinë, në marrëzinë time!

Ju njerëz çuditërisht normalë

                                              aq shumë normalë!

-sa më vjen keq për normalitetin tuaj!

It, maj 2018

Edmond Kaceli
(Fotoja illustruese është interpretimi im fotografik i veprës së artistes bashkëkohore italiane Simona Muzzedu)

Kur hajdutët tanë besojnë se janë Mafie!

-pamflet nga Edmond Kaceli

Më vjen me qeshë kur në komentet, analizat, lajmet, pallavrat publike, konferencat e paguara të shtypit, rrëmujat parlamentare etj. dëgjoj të lakohet, në të gjitha gjinitë, rasat dhe format, fjala : Mafie!

Si për ta zbukuruar e bërë më tërheqëse, më ekzotike, e shoqërojnë me togëfjalëshat: Kodi i Mafies, Heshtja e Mafies, Mesazhe të Koduara, Marrëveshje Mafioze, Kërcënime Mafioze, Organizata Mafioze...

Mafia e kuqe, Mafia blu, Mafia rozë...

E lakojnë aq shumë, e zbukurojnë aq shumë, sa edhe mua që jam skeptik nga natyra, gati më mbushet mendja se Shqipëria është bërë me të vërtetë një shkëmb graniti Mafioz në brigjet e Adriatikut dhe Jonit!

Për ti shpëtuar psikozës së turmës mbylli sytë vetëm për disa sekonda! I hapi pasi numëroj deri në tridhjetë e një! Hedh sytë rreth e qark për të parë se ku dreqin shihen e ku dreqin fshihen gjithë këta mafiozë të mbaruar!

Zhgënjehem! Sinqerisht zhgënjehem! Zhgënjehem deri në skaj,  kur përreth shoh vetëm do hajdutë të rëndomtë të veshur firmato me petkun e pushetit, me rrashtën e kresë katër gisht të trashë, që iu duket vetja Mafiozë të thekur!

Mafiozë të thekur që nga Mafia nuk arrijnë të kuptojnë as emrin, e jo më filozofinë e metodat e veprimit të sajë!

Këta kokëtrashë, (në kuptimin e materies gri) që shiten si Mafiozë, e që kërkojnë të çojnë mesazhe mafioze, nuk janë tjetër vetëm ca banditë të rëndomtë katundi, ose ca çuna mamaje që në vizën e parë të drogës iu hyn vetja në hatër. E prej qoshes së kolltukut politik, grabitur banditit të mëparshëm, këndojnë nën hundë: Mafioz'i  lagjes jam!

Aq trima janë sa këta mafio -lapera sa kur dikush, rastësisht, për drejtësi, a për presion prej banditëve kundërshtarë, iu tund prangat përpara syve, fillojnë të dridhen ditën e parë, të qajnë në TV ditën e dytë! E ditën  e tretë të çudisë nisin të adresojnë mesazhe!

Kërcënojnë sikur të ishin me të vërtetë trima të çartun që nuk iu "han palla" për drejtësinë shqiptare, pasi ata janë e drejta, dhe e vërteta!

Nuk e lënë me kaq interpretimin e mafio -komicitetit! Por rreken të na mbushin mendjen se cili grup banditësh politikë plotëson më shumë kushtet e të qenit Mafioz! Duke u sforcur në poza fjalësh, batutash, zbardhje dhëmbësh, veshje shik, diplomash fallso, ideshë të shlyera e intelegjencë me miligram, për me na mbushë mendjen se nuk janë banditë të rëndomtë që rastësia, dhe mbështetja banditeske, i solli në krye të çorbës që gatuhet në politikën shqiptare!

Zotërinj banditë politikë pa dallim ngjyre politike (se ide dhe besim fetar nuk keni), qetësojuni dhe harrojini interpretimet, mesazhet qesharake dhe fiksimin budallor se jeni Mafiozë!

Jeni thjeshtë ca hajdutë -banditë të rëndomtë të veshur me rroba politikanësh,  që një ditë prej ditësh, kur t'iu vijë radha, do të përfundoni xhiron tuaj të banditizmit, ashtu siç e mbarojnë karrierën hajdutët dhe banditët e rangut tuaj, jo Mafiozë!

Buon Compleanno a MCA Camo

Kombi, Kukësi i Kombit, rruga e Kombit, dhe Hajdutët e Kombit!

Opinion

Kombi, (nacion)i jam unë, je ti, jemi ne të gjithë. Kombi shqiptar është gjithkund ku flitet sadopak gjuhë shqipe. Shqipe e pastër, e papërzier, shqipe e ruajtur me shpirt nëpër dhëmbë nga koha që ka punuar aq shpesh kundër shqipes dhe shqiptarëve!

Nacioni shqiptar është i shtrirë në trojet e veta në Greqi (Çamëria); në Maqedoni (Shkupi, Tetova, Gostivari, Kumanova); në Malin e Zi, si vetë fati i shqiptarëve (Ulqini, Tivari, Tuzi,); në Serbi (Presheva, Bujanoci, Metvegja); në Kosovë.

Shqiptarët janë të shpërndarë thuajse në të gjitha vendet e botës! Një nacion, historia e vuajtjeve dhe ndarjeve për shkak të luftrave dhe lakmive të fqinjëve mund të gjejë krahasim vetëm me historinë e hebrenjve! Ky është Nacioni Shqiptar!

Kukësi është ai qyteti i vogël në Veri të Shqipërise. I vogël si territor, i varfër, i harruar nga qeveritë e Tiranës! Askush nuk fliste për Kukësin deri në ditën kur mahniti botën me pritjen e një milion të dëbuarve nga Kosova! Në atë kohë u fol per Kukësin! Në atë kohë "zbuluam" historinë e tij të përgjakshme, Lumën, Hasin, Krumën... Kukësi i vogël u kthye ne Kukësi i Kombit! -Dhe pastaj u harrua!

Këtu nisi historia e rrugës së Kombit. Një ndër investimet më domethënëse në drejtim të afrimit të dy pjesëve të ndara të Shqipërisë! Lëvizja e lirë ndërmjet dy shteteve shqiptare, e ëndërruar edhe nga fëmijët, filloi të bëhej realitet. Kjo rrugë menjëherë u shëndrrua në urën e munguar të lidhjes mes dy pjesëve të Shqipërisë natyrale dhe historike!

Shqiptarët e Shqipërisë zyrtare dhe shqiptarët e  Shqipërisë kosovare u ndjenë më të bashkuar se asnjëherë tjetër! Këtë bashkim e bëri realitet të patjetërsueshëm Rruga e Kombit!

Por emri i madh i kësaj rruge u përlye! U përlye qysh me fillimin e hedhjes së zhavorrit të parë e deri me vendosjen e traut të pagesës! Rruga e Kombit, Ura e Kombit, u kthye në një simbol vjedhjesh të pafundme. Vjedhjeje dhe mosndëshkimeve!

Hajdutët e Kombit, njerëz të veshur me fuqinë e politikës në Shqipëri e panë ndërtimin e rrugës, jo si një investim gjeostrategjik dhe politik në të mirë të nacionit, por si mjetin më perfekt për të vjedhur pa ju hyrë gjembi i ndëshkimit në asnjë gisht të këmbës apo të dorës hajdute!

E filluar me vjedhjen nëpërmjet taksës Majko, e vijuar me shpërdorimin e milionave gjatë ndërtimit të rrugës, ku studimet dhe projektet bëheshin mbas ndërtimit duke iu përshtatë parave të harxhuara pa asnjë kriter, vijoi ndër vite me shpenzimet e pakontrollura për mirëmbajte.

Çetat e Hajdutëve të majtë, e të djathtë, ia rropën dhjetëra herë asfaltin kësaj rruge, derisa e kuptuan se nuk kishte mbetë asgjë për të vjedhur.

Kur e panë se kishte mbetë pak për të vjedhur, çeta e hajdutëve të radhës në qeveri shpiku traun e pagesës dhe vjedhjen nëpërmjet koncensionit!

Koncensioni, kjo shfaqje korruptive që është eksperimentuar me sukes në mjekësi, në energji, në kontrollin e automjeteve, në dogana, në aeroport... Në çdo gjë të mundshme që mund të prodhojë shumë lek, për firmat e lidhura me politikën, për hajdutët në pushtetin e radhës, e pak, krejt pak lek për buxhetin e varfër të shtetit.

Në sajë të politikës hajdute jemi klasifikuar me nder e lavdi, në top listën e 20 vendeve më të korruptuara në botë!

Qeveritarët dhe politikanët shqiptarë, në vend që të flasin për perspektiva zhvillimi e mirëqenieje, bëjnë plane të errëta se çfarë, dhe si, mund të vidhet e stërvidhet, çka mund të ndahet e stërndahet.

Pa asnjë frikë se dikush mund ti ndëshkojë!

Në fakt edhe burgun, e forcën e ligjit, iu kanë dhënë me koncension policisë, gjykatësve, e prokurorëve, për ta përdorur vetëm ndaj njerëzve të varfër, ndaj njerëzve të thjeshtë.

Qofshin këta edhe protestuesit e thjeshtë, e të ndershëm të Kukësit, që guxojnë të protestojnë kundër një trau, e një pagese të pajustifikueshme, që kërkon t'iu ngrejë një mur simbolik, në kufirin simbolik Kosovë -Shqipëri!

Për të mirën e Kosovës dhe Shqipërisë, shpresoj që protesta, edhe e dhunshme, t'iu çojë pak mesazh hajdutëve të kombit (të majtë e të djathtë), një mesazh të llojit:

Në mos paçi frikë nga Ligji, filloni të keni frikë nga zemërimi i popullit!

Edmond Kaceli

Dita e Ringjalljes...

Është ditë e Ringjalljes

Krishtit, për të vdekur, iu desht vetëm një ditë

                                -një ditë torturash pa fund

Është dita e Ringjalljes

Ne vdesim përditë, prej vitesh vdesim

Vdesim -dhe nuk dimë ç'është Ringjallja!

Kohë vdekjesh nën torturën monotone të pritjes

Asnjë e papritur në vezën e Pashkëve!

Priftërinjtë dhe politikanët flasin përditë

-për Ringjalljen tregojnë të njëjtën përrallë!

I besojmë! -e kërkojmë të lajmë mëkatet tona

në lumin e tharë prej dy mijë vjetësh!

mëkatët tona që asnjëherë nuk i bëmë.

Nuk e di se ç'dreqin kanë të përbashkët me Ringjalljen!

As priftërinjtë e sotshëm me Krishtin e kryqëzuar nuk më ngjajnë!

Politikanët na kryqëzojnë të gjithëve, duke na mbushë me rrena ringjalljet

Priftërinjtë e të gjitha racave dhe feve nuk dinë ç'ka është e vërtetë!

As ne nuk ngjajmë me Krishtin! -edhe pse kryqëzohemi përditë!

Të mbërthyer në kryq kërkojmë ti ikim dhimbjes

Ringjallja larg! Shumë më larg se vetë Largësia!

Është kohë Pashket! Ringjallja ka ikë në fund të botës!

Veza është thyer! Qingji i Pashkëve është therur...

                                          -nuk mbetet tjetër zgjidhje:

Ngarko Kryqin e dhimbjes në shpinë! Nisu!

Të paktën ndjej të jesh pak Krisht në një ditë të vetme

-edhe pse je duke rrejtë veten deri në kryqëzimin tjetër!

Kohë Pashkësh, Itali, 2018

Edmond Kaceli

Devil's Team & 101 Alba Soft Air

Arresti me burg ka zëvendësuar shërbimin e detyruar ushtarak!

Pamflet

Të ndjekësh lajmet kohëve dhe orëve të fundit, që vijnë me bollëk nga Shqipëria të bën përshtypje numri i madh i të proceduarve penalisht ku masa e sigurisë, për pjesën më të madhe të tyre, është arrest me burg!

Nëse iu referohesh lajmeve të 24 orëve të fundit, psh, janë arrestuar të paktën 40 persona për krime nga më të ndryshmet, e nga më të larmishmet!

Larmia e arrestimeve është e habitshme!

Arrestime për mospagim energjie, për shkelje të rregullores së qarkullimit (pa asnjë pasojë) për vrasjen e vjehrrës, për vrasjen e burrit,  për sherr në mes dy shokëve në pije e sipër, për fyerje të policit (ndoshta polici ishte i dehur), për ndërtim nevojtoreje pa leje, për faktin se ishe kamionist i një shoqëri transporti që transportonte banane, e që vazhdon ti transportojë, për abuzim me tokat, për shpërdorim detyre... për ngjarjet në Siri!

Për çdo gjë që Lideri Suprem sheh ëndërr dhe e parashikon si krim, mund të ndiqesh penalisht, dhe turra e prokurorëve, që të sheh si viktimën e radhës prej së cilës mund të përfitojë, të hedh si një thes me kërtolla(patate) në dyer të gjykatës!

Kjo e fundit, e ndodhur përballë një presioni të jashtëzakonshëm politik, e frikësuar nga politika, (ashtu nga mëkatet e veta) dhe pa baza të shëndosha ligjore, është gati të presë atë letrën me vlerë (kështu e quajnë të arrestuarit vlerësimin e masës së arrestit) që të lë në burg për një kohë të pasaktësuar, në pritje të një gjyqi të paragjykuar, e që dreqi e di se si, e kur do të përfundojë!

Vetëm një komb i sëmurë psikologjikisht si i yni, me një qeveri të sëmurë moralisht, politikisht dhe psikologjikisht, si kjo e jona, sheh burgun si zgjidhjen e vetme dhe efikase kundër korrupsionit, që për fatin tonë të madh, na ka rreshtuar në 20 vendet më të kualifikuara, në gjithë botën!

Për hir të Dreqit, edhe unë besoj se dikush, se shumëkush, e ka bërë hak burgun!

Por duke ndjekë parimin themelor të çdo shteti të së drejtës në botën e qytetëruar, (përjashtohet Shqipëria nga ky qytetërim) çdokush është i pafajshëm deri në provimin e fajësisë, kjo masa e arresit me burg për çdo gjë, më duket jashtë mase, krejt jashtë mase, e pajustifikueshme! Përndryshe humbet vlerën dhe qëllimin e vërtetë!

Në fakt në Shqipëri arresti me burg më duket se ka zëvendësuar shërbimin e detyruar ushtarak!

Gjykata dhe pokuroria më duken si komisioni i dikurshëm i ish -Degës Ushtarake që rreshtonte rekrutët paraushtarakë, të qethur, të rruar, të larë, e të zhveshur lakuriq. Mjeku ushtarak kalonte me thupër në dorë dhe i bënte të kolliteshin. Më pas dëgjoje fjalën: I aftë! -e komisioni shkruante letrën: Arrest ushtarak!

Imagjinoni historinë e atij budallës nga Lezha që u paraqit në komisionin e Degës Ushtarake të rrethit! Historia tregon:

Kryetari i Degës: Zhvishu!

Budalla: Y rrotë se asht marre! (Turp)

Kryetari (Bërtet): Kujt i thua rrotë!

Budalla: Më fal or rrotë!

Kryetari: Përjashtaaaa!

Budalla: Mirë o rrotë!

(Në kuadrin e zëvendësimeve, krahasimeve, vrasjeve, shpërdorimeve, vlerave, korruptimeve, drogërimeve, dhe arrestimeve mos t'iu shkojë ndërment të krahasoni Kryetarin Qeverisë me Kryetarin e Degës Ushtarake, dhe të arrestuarin me atë djalin e padjallëzuar të fshatit Zejmen që e shpallën të paaftë ushtarakisht dhe vdiq si qerraxhi i nderuar kooperative!)

nga E. Kaceli

Fatkeqësi e përgjithshme

nga E. Kaceli

Kemi humbë në lidhje pa kuptim

në lidhje që kurrë nuk janë lidhje

që kurrë nuk ishin lidhje... As në të ardhmen!

Kemi humbë, kemi tretë...

Kemi harruar një lule, një erë,një pikë lagësht në mëngjez,

shijen e borës, akullin dhe diellin e bregdetit, frymëmarrjen,

fjalën, shijen e gjuhës, puthjen, përkëdheljen...

Në gjumë kompiuterash biem të flejmë,

çohemi, hamë, dhjesim, flejmë prapë!

Në ëndrra elektronike jetojmë

përditësohemi, shkëmbejmë lumturi, shumohemi...

Shumohemi krejt si nëpër gjendjet (status) boshe...

 

Rrugës kthejmë sytë kur ndeshim veten!

Mbërthejmë veten në befasi!-O zot!

Të trembur kthejmë kryet në anën tjetër!

Arratisemi prej gjithçkaje njerëzore

Prej vetes ikim, njësoj si të çmendurit e pashpresë!

Harrojmë tingullin e një zëri, një kënge,

shurdhuar në zhurma njoftimesh, gjendjesh,

heliogrifesh pa kuptim, shenjash, fytyrash,

krijuar në zyra të mbyllura prej qënieve të mirëpaguara

Nëpër zyra -kasafortash virtuale, aty

ku fatkeqë si ti, si unë, si ne të gjithë,

krijojnë Hiçin e Madh

Në qendër të Hiçit jemi ulë këmbëkryq!

Skllevër të Hiçit harrojmë gjithçka që ka vlerë

Fatkeqë, presim të nesërmen...

Nesër...

E nesërmja harron të vijë!

Itali, shkurt 2018

Ikin ditet!

Në Shqipëri ka një problem të madh!

Satirë nga E. Kaceli

Në Shqipëri ka një problem të madh! Një problem që po e gërryen këtë vend të bekuar dita -ditës. Po e shkatërron nga brenda. Po e rrënon!

Ju mendoni se problemi më i madh është varfëria!

Jo! Shqiptarët, në varfërinë e tyre, janë njërëzit më të pasur në botë!

Ju mendoni se problemi është kufiri detar me Greqinë apo probleme të tilla të mëdha që shqetësojnë një nacion normal!

Jo! Shqiptarët janë në gjendje të jetojnë në fqinjësi të mirë me gjithkënd. Janë aq dashamirë me të huajin sa kur të ftojnë për vizitë në shtëpi të thonë (turqisht përzier me shqip): Hoshgjedën! Shtëpia është e mikut dhe e Zotit! Për këtë arsye nuk e kanë pasë për gjë të shkatërrojnë të gjitha shtëpitë e Zotit, për hatër të ideve që pruri një mik nga populli vëlla kinez!

Disa mendojnë se problemi më i madh i shqiptarëve është opozita! E ky problem harrohet kur shqiptarët kuptojnë se opozita është thjeshtë një pozitë e ardhshme! Që në rastin më të keq do të vijë në pushtet me një emër të bukur, psh "rilindje"! Duke zëvendësuar, sipas një rrotullimi perfekt, ciklin e zëvendësimit të komunistëve të kuq (rozë) me komunistët blu!

Të gjithë e dinë se shqiptarët e Shqipërisë kanë një problem të madh! Por askush nuk është në gjendje të thotë me të parën, se kush është problemi më i madh që shqetëson Shqipërnë dhe banorët e sajë!

Nuk është pozita! Nuk është opozita! Nuk është varfëria!Nuk është pasuria! Nuk janë fqinjët!

Shqipëria ka një problem të madh! Një problem jashtëzakonisht të madh! Shqetësues deri në ekstrem! Një problem të pazgjidhshëm! Një problem...

Problemi më i madh i Shqipërisë është se në të jetojnë një numër i konsiderueshëm shqiptarësh!

Dhe kjo nuk është gjë e vogël!

Sa turq ka vrarë Gjergj Kastrioti, Skënder Beu!

Satirë:

Qysh me fillimin e protestës së 27 janarit, plasi gara marramendëse e shifrave të pjesëmarrjes!

Numërues të shumtë nga të dyja palët nisën, dhe vijonë, një garë të shfrenuar që nuk do të ndalet deri në protestën tjetër të radhës!

Dikush numëron 5 mijë veta. Dikush mbërrin në shtatë -tetë mijë! Kulmi i pjesëmarrjes mbërrrin në shifrën e bukur të 500 mijë protestuesve!

Ekspertë të matematikës llogaritëse, ekspertë të dronëve dhe të numërimit me dron (pika dronit që shpikën shqiptarët!), ekspertë statistikash, merren me llogaritjen e saktë duke na futur aq saktësisht në qorrsokak sa harrohet, qëllimisht, thelbi i protestës, cilësia e pjesëmarrësve në të, cilësia e folësve, lidervë, çka u tha e çka nuk u tha në protestë!

Askush nuk shpjegon përse gjithë ai presion policor kontrollesh, krejt të pajustikuara e lajmesh të frikshme për rrëmuja. Kur dihet dhe pranohet botërisht, se lidershipi aktual i PD-së, ka probleme të organizojë protesta! Aq më shumë ti bëjë ato të dhunshme! Protesta që i ngjajnë shijes që ka kafeja dekafeinato, birra analkolike, coca -cola zero, apo mishi pa yndyrë!

Askush nuk u mor me risinë e kësaj proteste! Për herë të parë një numër i konsiderueshëm emigrantësh shqiptarë udhëtuan drejt Tiranës vetëm për të protestuar kundër një qeverie që iu premtoi shumë dhe iu dha asgjë!

Askush nuk merret me cilësinë e drejtuesve -pronarë të partive të mëdha e të vogla (si Mediu, Ndoka e kompani) që në antarësinë reale të tyre kanë maksimumi veten dhe ndonjë familjar të rangut të parë!

Por të gjithë merremi me garën e çmendur të numërimit të njerëzve në protestë! Mirë që nuk na bie ndërmend të numërojmë edhe ata që iu bashkuan protestës në FB! -se Twiter, Istagram e G+, nuk nuk kanë vlerë statistikore në shifrat e protestuesve!

Numërime boshe në kohën e kolerës!

Këtyre matematicienëve të mbaruar dhe mjeshtërve të statistikave do iu drejtohesha me një kërkesë serioze:

Meqënëse jemi në Vitin e Skënderbeut, të shpalluar me bujë nga Kolera Aktuale Shqiptare, a mund të më thoni: Sa turq ka vrarë Gjergj Kastrioti, Skënder Beu, gjatë luftës së tij 25 vjeçare?

Nuk po iu kërkoj të mi numëroni sipas betejave, por vetëm totalin!

Dua një shifër të saktë! Kështu iu besojmë edhe aftësive tuaja llogaritëse!

Hajt ma gjeni se iu kam xhan! Ju dua fort! Ju dua fort jo vetëm unë, por edhe Skënderbeu!

Me respekt maksimal për të gjithë ata që protestojnë ashtu edhe për ata që nuk protestojnë!

nga 

Edmond Kaceli

Koha e marrinave! (Marrëzive)

Esse nga E. Kaceli

Hej dreq! -kohë e ligshtë paska ardhë lum miku virtual!

Ka ardhë një kohë e vështirë. Koha e marrinave!

Koha që në mënyrën ma paradoksale e quajmë: Kohë moderne!

Kohë interneti! Kohë rrjetesh sociale! Kohë... Kohë dreqi!

Kohë krizash mendore! –them unë.

Të gjithë hiqemi, edhe unë, (pra të gjithë), sikur jemi mentarët ma të mëdhenj të momentit, e mentarët ma të mëdhenj të ditëve që ikin. Parashikuesit ma të mëdhenj të ditëve që do të vijnë!

Shkruajmë...

Shkruajmë marrina për 24 orë rrjesht. Mundohna... Stërmundohna! -me i shitë në Tregun e Fjalës si kryevepra të mençurisë botnore!

Në Tregun e Lirë të Fjalës së përçudshme, të fjalës së përdhosun!

Inflacioni i Fjalës së Marrë është, ku e ku, ma i madh se inflacioni i secilës pare (monedhë) që shpiku njeriu.

Njeriu! Njeriu! -ky shpikës i madh, që nxjerr rregulla e ligje, për të kufizuar lirinë e vet! Njeriu, që shpik përditë mënyra të reja për vetvrasjen duke kujtuar se po sfidon Kohën! Kohën që Zoti ia ka dhanë për përdorim të përkohshëm. E njeriu –shpikës mendon si me ia falë Qoftë Largut!

Njeriu që gjithçka ka shpikë e mundohet të shpikë, vetëm ilaç për marrinat nuk i shkon ndërmend me studiua, me e zbulua, me e nxjerre në treg!

Klasike historia e biznesmenit që hapi një shitore ku shkruante: Shesim mend për njerëzit që kanë nevojë! Pas një kohe, krejt të shkurtë, shpalli falimentin!

E duke marrë shembullin e mosuksesit të tij unë, në blogun tim, ku pretendoj se jam krejt i lirë me shprehë marrinat e mija, para do kohësh shkruajta:

Mendime të çmendura
Mendoj: Asgjë.
Bëj: Asgjë.
Them: Asgjë.
Kështu jeta vazhdon të ecë përpara me të njëjtin ritëm që ecë përmbrapa!

Në mënyrë të çuditshme shumë njerëz gjetën veten dhe më banë aq shumë lajka (like), sa për një çast mendova mëdyshas: Na kanë lindë me ba asgja?!

E thashë me vete: Ndoshta mosha ka mbërritë me ba të veten... Ndoshta kam nisë me u çmendë... ndoshta ke nisë me u çmendë ti... ndoshta ka nisë me u çmendë ai?.. ajo?...

A kemi nisë me u çmendë nga pak, krejt pak, e ma vonë ma shumë, të gjithë... Një çmendi marrinash virtuale, fjalësh aspak të mençura e lajkash, lajkash pa fund... Një gjuhë e vetme, e ndërtuar prej një fjale të vetme! E mjaftueshme për të ndërtuar Kullën e Babilonit. Kullën virtuale të Babilonit. Kullën e çmendun të marrëzisë njerëzore!

Itali -fillim viti 2018

Shaj gjithkënd! - pa dallim feje, bindjejet politike, krahine dhe ideje!

Pamflet nga Edmond Kaceli

Një modë e re ka përfshirë nahinë shqiptare. Një modë e re e ngritun gati në art! Të gjithë shajmë të gjithë!

Duket si një parullë politike e kohës së Qoftëlargut "Të gjithë në luftë kundër mbeturinave mikroborgjeze!" për shëmbull!

Shajmë. Shajmë bukur. Shajmë e nuk ngopemi! Shajmë pa dallim bindjejet politike, pa dallime krahinore, pa dallime fetare!

Jemi mjeshtra të shamjes!

Shajnë fëmijët, shajnë të rinjtë, shajnë të rriturit, shajnë pleqtë...

Shajmë pa ide!

Shajmë çdo gjë shqiptare! Shajmë çdo figurë politike, fetare, krahinore, letrare...

E kqyrim njëri -tjetrin nëpër rrjetet sociale, duke thënë: A e sheh sa bukur e shava! A e sheh sa bukur të shava!

Moda e re tipike e shqipeve. E duket se jena populli që në gjithë europën di të shajë më mirë, më bukur, e më fort se të gjithë popujt ballkanikë, europianë, euroatalantikë, e më gjërë!

Dikush shan pellazgët e lashtë e lëvdon ilirët! Tjetri çohet prej gjumit në mëngjez e shan ilirët për hatër të arbëreshve! Ngrihet shqiptari modern aty nga gjumi i pasdrekes e fillon të shajë pellazgët, ilirët, arbëreshët, shqiptarët, e ngre në qiell të shtatë psh. grekët, turqit, italianët, gjermanët...

Shatë miljon shqiptarë në të gjithë botën! E prej këtyre veç nja katërmbëdhjetë miljon e quajnë veten analistë, vetëemërohen poetë, vetëthirren historianë, vetëkujtohen ekspertë të çështjeve fetare, diplomatike, gjuhësore e dreqi e merr vesh se çfarë atributit tjetër i japin vetes!

Çohet njëri e ia fut p.sh Ahmet Zogut për qef të Fan Nolit!

Ngrihet tjetri kundër Ismail Qemalit për hatër të Isa Boletinit!

Ia fut tjetri një të shame Naim Frashërit për hatër të Gjergj Fishtës!

I bie tjetri, ditën për diell Rexhep Qoses, duke thënë se ia futi për hatër të Ibrahim Rugovës! Shajnë Kadarenë për qef të Kasem Trebeshinës! E anasjelltas.

Shpifin për Shote Galicën!

Iu del punë me gruan më të famshme shqiptare Nënë Terezën!

Mbërrijnë në ekstrem kur mprehin shpatën kundër Gjergj Kastriotit(Skënderbeut), për hatër të dreqi e e di se kujt!

Vazhdojnë ekstremin e shamjeve duke sha myslimanët, gjoja, për hir të katolikëve, katolikët për hir të ortodoksëve, katolikët për hatër të myslimanëve... duke u ngatërruar edhe në çështjet e Zotit aq fort sa edhe Zoti vetë habitet!

Këta heronj të rrjeteve sociale, këta Askushë të dijes minimale, turren prej mëngjezit deri në darkë, e vazhdojnë edhe në gjumë t'ua fusin, në sensin figurativ, çdokujt burri, apo femre shqiptare, të famshëm(e) që i dha sadopak zë Shqipërisë!

Turren aq fort sa në ekstazën e sharjeve, e në tymin e famës së rrejshme, harrojnë me kqyrë të pasmet e tyne, ku pa dashtë, krejt pa hiri, krejt pa ndigju, e krejt ngadalë ia paskan futë vetit!