Vijmë e largohemi
në makinat e shtrenjta, e më pak të shtrenjta
ngarkojmë pjesën tjetër të boshllëkut
që nuk e mbart shpina
Shpina -thyer prej viteve dhe mallit
rrugëve të botës
jetimë deri në dhimbje!
Në heshtjen e ditëve të mbushura me bosh
Jetojmë ca ditë në vendin e Hiçit
(më duket e thërrasin Atdhe)
Sjellim boshllëkun e largët
prodhojmë boshllëkun e ditës
hamë e dhjesim boshllëk!
Argëtohemi! Largohemi!
Teksa ikim -qëllojmë ca plumba bosh
shkrepim ca pushkë marrëziet
drejt qiellit -bosh në pafund
Qiellit të këtij Hiç -vendi
që e thërrasim Atdhe!
Pa dashje! Lamtumirë!
Shqipëri gusht 2018
E. Kaceli
