Lexues

mercoledì, dicembre 15, 2021

Atmosferë festash 2021! nga E. Kaceli




Zvarritje e përvitshme
Lodhur, gjymtuar ma fort
Krejt zvarrë po ikën... Fundviti!
 
Maska që kalojnë fantazitë
Fantazitë njerëzore zënë frymën
                                          me maska
Zvarriten ditët e fundvitit
njerëzit zvarriten pas tyre
Ekzistencë çalamane...
Maskuar deri në sy
në sytë e tretun rrugësh pa drejtim!
 
Plastikë lulesh...
plastikë dritash...
plastikë fjalësh...
plastikë urimesh...
Plastikë njerëzish gjithashtu...
 
Akull plastik, i ftohtë, gjithkah
Diellit i kemi vënë maskë!
Hënës gjithashtu!
 
Trishtime sysh pa shikim
Makabritet urimesh pa kuptim
Kujtime të largëta dashurie, pa dashuri
Lulet kanë ngrirë
Kohë krejt pa ngjyrë
Mos harro maskën!
Ndryshe je pa f 'tyrë!
 
Gëzuar!
-Gëzime paç!
Shëndet!
-Ma mirë m'thuaj: Plaç!
 
Itali fundviti 2021

domenica, dicembre 05, 2021

I vrarë dashurie -sonet nga E. Kaceli


























Me shpirt të grimcuar në mijëra grimcëza
rri në një skaj të harruar të dashurisë magjike
i vrarë, i mohuar, i pakallur në dheun e mosqenies,
i lagur fund e krye me brilante lotësh tragjike.

Me zemër të goditur deri në tejskaj
flas me veten, si i çmendur prej Dreqit, a Zotit
e çmendem, e çmendem i kapur në faj
e hidhem i pashpresë në humnerën e Kotit.

Me bishta cigaresh, bëj piramida në tavllën e mosfatit
si kafkat e Timur Lengut, në shenjtërim të fitores
përreth qarkohen ndjenja të pakuptimta.

Kryqëzohem si Krishti përballë Ponc Pilatit
brilante lotësh shkëputen brerores
tek’ fjalët treten, humbin të pîmta... 

sabato, novembre 20, 2021

Një fotografi dhe disa parulla për Kongreset e Jashtëzakonshme të Partisë Demokratike! -nga E. Kaceli, Itali

Kjo nuk është Yuri Kim! -foto E. Kaceli

Një ngjarje e madhështore e ndarë në dysh, secila më madhështore se tjetra pritet, të ndodhë më 11 dhjetor dhe me 18 dhjetor!
Kongreset e jashtëzakonshme të Partisë Demokratike Shqiptare!
Kongresi i Saliut dhe Kongresi i Lulit!
Kongresi i Saliut me 5 mijë e kusur petrita do të largojë Lulin!
Kongresi i Lulit me disa Salinj e disa Grida do të largojë Saliun dhe 5 mijë petrita!
Ironia e Fatit apo Fati i Ironisë! -Pellazgët pyesin se si do të vejë Fati i Vulës së Partisë! Vulën që Luli e trashëgoi bujarisht nga Saliu!

Në këtë pikë kyçe të historisë ndërhyn dhe Ambasada e Shtetit më të Fuqishëm nëpër Botë! E kudondodhura Shkëlqesia e sajë Yuri! Them e kudondodhura se kam parasysh jo vetëm politikën, bujqësinë, artin, kulturën, shëndetësinë... por edhe në zbukurimin e rasteve familjare si fejesa, datëlindje, pagëzime, synetlliqe etjerë!
Gjithë kjo sipas parimit enverist: Imperializmit amerikan edhe një dhëmb po ti mbetet është agresor!
 -Merre me mend tani që fusha e stomatologjisë ti rregullon të gjithë dhëmbët edhe po të jenë thyer!

Përkrahësit e Saliut do të nisen sipas parimit: Diktatura a proletariatit bën të dridhen armiqtë e jashtëm e të brendshëm!
Salinistët dhe Gridistët e Lulit sipas parimit: Uji fle! Luli nuk fle! Vula është e jona! Topin e gjuajmë ne!
Se si do të shkojë falli i PD-së kjo nuk dihet mirë! Por një gjë është e sigurtë, Drejtësia e Re nën drejtimin e kryeministrit Rama 3, dhe nën udhëheqjen e Ambasdores dritëdhënëse Kim do të vijojë të shqyejë peshqit e vegjël e të mëdhenj pa dallim bindjejet politike!
Kjo falë edhe mbështetjes të avokatit të shquar, të gjithëfamshëm e multidimensional fëbëistit Ngjela!
Gjithmonë sipas parimit: Peshku çan bllokadën!

Kështu pra: Në kongreset e PD-së të shkojmë me ballin lart e duart plot! Rroftë Sali Berisha me 11 dhjetor!
Rroftë Lulzim Basha me 18 dhjetor! (Rroftë edhe Grida me Salinajn!)
Rroftë Kryeministri jetëgjatë Edi Rama!
Marrtë nga ditët tuaja Yuri Kim!
Të na rrojë fort edhe Spartak Ngjela!

sabato, ottobre 30, 2021

Kënga e pellazgut modern! nga #kadare në versionin #zekthi

 

Nje presh gjigand, foto dal web











Përse mendohen këto male të larta,
Ndërsa dielli tutje perëndon në xhade?
Një pellazg ecën buzë mbrëmjes,
Preshi i gjatë, gjigand
Me qindra kilometra hije lëshon mbi dhé.

Vrapon hija e preshit,
Pret male, fusha, fshatra;
Hija e preshit lëviz shpejt në muzg.
Fluturon pellazgu në një qiell kuq e blu
Pa asnjë mendim në kokë
Kuku!

mercoledì, ottobre 06, 2021

Pamflet: Të gjithë ia fusin njëri tjetrit! -nga E. Kaceli


Shumë e çuditshme është!
Ja për shembull: Ia futën Ardi Veliut, kryepolicit! Si me thënë ia futi vetes me dorëheqje. Por dorëheqja ishte e detyruar! E detyruar nga Kryeministri Rama! Pra ia futi Edi Rama! (Blendi Çuçi vetëm i mbajti kandilin Ramës)
 
Pa ditë më parë ishte protagonist Lulëzim Basha. Luli sa herë çohet nga gjumi e gjuan ndonjë budallëk politik!
Atë botë, në vend të këndonte Hymnin Kombëtar, çohet nga gjumi dhe hop ia fut Sali Berishës. Ia fut me ndihmën e amerikanëve! Natyrisht, se pa amerikanët Luli nuk arrin t'ia fusë as Salinajt, për shembull!
 
Nga ana tjetër ngrihet uragani Berisha (sipas pipëllit pellazg) e kërkon t'ia fusë, me çdo kusht Lulit duke tundur e shkundur statute e rregullore partie! Natyrisht besnikëria e Berishës ndaj statuteve dhe rregulloreve të partisë është epike! Si krejt historia politike e tij për këto 30 vjet! Në ndihmë i vjen zonja Kokalari! Nga Amerika erdhi! Dhe iku pa e kuptuar mirë se kujt ia futi tamam zonja e nderuar!
 
Nga ana tjetër është një farë presidenti, alias burri i Monikës, që po mundohet një parlament i tërë t'ia fusë por iu ka ngecur e futura në dyert e Venecias, e sipas gjasave do kalojë vetëm me disa të puthura të Kushtetutës! Kushtetutës që ia kanë futur të gjithë me radhë!
 
Kjo histori me të puthura, , me kushtetutë, me dorëheqje, me statute partie, me kokëlarë e kokëpalarë, me avionë që gjuajnë mushkonja në Kelmend, me futje ose në gjuhën e malësorëve të Veriut "me të rrasun" në fakt është krejt e pavend!
Se në të gjithë këtë histori futjesh atij që i hyn thellë e më thellë, që i rraset përditë (i rraset thika në palcë) përditë e më fort, përditë e më shumë, është populli!

venerdì, ottobre 01, 2021

Pellazgu dhe rritja ekonomike e Shqipërisë nga E. Kaceli

Rritja ekonomike e Shqipërisë pellazgjike sipas Qeveriut të pipëdhit pellazg është mbi 18%. Fat i jashtëzakonshëm! Kur gjithë botës i ulet ne na ngrihet! Ekonomikisht na ngrihet mirëqenia me 18 %. Kjo falë qeveritarëve e qeveritareve tona. Na e rruaçi sa malet!
Po te krahasohemi me periudhën e satrapit Zogu i parë rritja është qin për qin! Falë qeverisë. 
Lezhë 2021 Foto E. KAÇELI. 

mercoledì, settembre 22, 2021

Pamflet: Zoti e Bekoftë Shqipërinë! -e më pas SHBA-në! nga E. Kaceli

 


-Lexojeni, shpërndajeni, por mos ia dërgoni zonjës KIM!
 
E nderuar shkëlqesia Juaj, Ambasadore e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, në Tiranë, Yuri Kim!
Marr guximin t'iu them... (po e nisi me këtë frazë të më t'madhit ushtar të të gjitha kohrave, Ushtarit të mirë Shvejk) marr guximin t'iu them nja dy tre gjëra, në formë edhe kërkese, edhe lutjeje, për Ju, e nëpërmjet jush, simbolit të drejtësisë dhe demokracisë në Tokë, SHBA-ës!
 
Shkëlqesia Juaj, ne pellazgët e Shqipërisë, ju falenderojmë fort që po na ndihmoni e po na ndriçoni në rrugën e vështirë të demokracisë që prej 30 viteve po rropatemi ta ndërtojmë si krejt bota demokratike.
Natyrisht ndihma juaj, e paraardhësve tuaj, e pasardhësve tuaj dhe shtetit që përfaqësoni, është e pakufishme! Megjithëse deri tani nuk e di a kemi ndërtuar ndonjë metër të kësaj rruge! Faji natyrisht është i yni!
Në vijim, për të hyrë drejt e në temën e mesazheve të koduara dhe mesazheve të forta, aq të pëlqyera nga politika e media shqipshkruese -shqipfolëse, marr guximin të parashtroj kërkesat e mëposhtme:
 
E para: Fol me Departementin e Shteti, me Presidentin Biden, me Kongresin, me Senatin e US, me SPAK-un tonë të lavdishëm, apo dhe me Dreqin vetë,  të na jepini një të drejtë që të shkojmë e vijmë lirisht në Amerikë! (Të paktën të shkojmë!)
Kur them lirisht, kam parasysh krejt lirisht! Pa viza, me pashaportë ose edhe thjeshtë me kartë identiteti elektronike, shqiptare!
Për turizëm për shembull! Se kështu provohet sa e duam ne shqiptarët Amerikën!
Nuk është një gjë e madhe! Të lëvizim e shkojmë lirisht në SHBA, është ëndërra jonë! Pse të mos bëhet realitet psh, siç lëvizim lirisht nëpër rrugët e Europës, por që nuk na tregon se çfarë duhet të bëjmë nga mëngjezi deri në darkë! Në këmbim shpallim non -grata jo vetëm Berishën por edhe Ramën e Gjatë, Lulin e Vogël, Ilir Floririn! Edhe Spartak Ngjelën po të duash!
 
Kërkesa tjetër: Meqë e ke grurë më Kryeministrin tonë të gjatë, na e këshillo, sipas metodës tënde të koduar, të na japë të drejtën e votimit të gjithë ne emigrantëve shqiptarë nga Europa deri në USA! Nuk është ndonjë gjë e madhe, ju amerikanët e keni prej vitesh këtë të drejtë! Kështu me votën tonë mund t'iu ndihmojmë dhe lehtësojmë edhe punën tuaj titanike në shërbim të demokratizimit të politikës shqiptare!
Fol me kryeministrin tonë të nderuar të na e realizojë këtë ëndërr!
 
Së mbrami: Sipas parimit të qeverisë shqiptare dhe Kryeplakut të Urtë Edi Rama: Shtëpia e Zotit dhe e mikut, pra e Zotit dhe e Amerikës që është miku ynë!
E nderuar zonjë! Marr guximin t'iu them: Mos harro se dikush nga shqiptarët, dikush prej këtyre dikushëve edhe i afërm i imi, është dënuar vetëm pse dëgjonin Zërin e Amerikës, ose ndryshe Zërin e të Vetmes Shpresë, gjatë kohës kur babai i kryeministrit dhe babai apo gjyshi i dikujt nga ministrat që ju bekoni çdo ditë,  ishte në instancat më të larta të diktaturës dhe gjykatës diktatoriale! (Mos t'iu duket pa lidhje ky paragraf!) Se këtë paragraf e kam si kushtim për të gjithë paradhësit tuaj në atë detyrë që nga Ulysses Grant-Smith në vitin 1922! Madje edhe për ata që do të vijnë për t'iu zëvendësuar,  pasi ju të liroheni nga kjo detyrë e vështirë e demokratizimit të pipëllit pellazg dhe kryepellazgëve të politikës shqiptare!
 
Sa i takon fjalës së urtë për mikun ku shtëpia është e Zotit dhe e mikut, marr guximin t'iu them se  ne kemi dhe nja dy -treqind të tjera në këtë linjë (shqiptarët pellazgë janë burim i pashterrshëm fjalësh të urta):
E para: Miku i mirë në shtëpi të vet!
E dyta (që ka të bëjë edhe me mikun edhe me peshkun) që filloi të arrestohet qysh në kohën e ambasadorit tuaj paraadhës zotit Lu: Miku është si peshku, ditën e tretë fillon të marrë erë! E fundit: Peshku qelbet nga koka!- si psh qelbja e kokave të politikës shqiptare!
 
Duke iu kërkuar ndjesë thellësisht për shqetësimin, po e mbylli për të mos ju bërë të humbisni kohën tuaj të çmuar në shërbim të shqiptarëve dhe të amerikanëve!
Zoti e Bekoftë në fillim Shqipërinë  e pastaj edhe SHBA-në!

domenica, settembre 05, 2021

Mallkimi i diamanteve! poezi nga E. Kaceli

















Kur të pyesin: Çka asht trishtimi?
Mos mendo dy herë!
-janë lotët që rrjedhin prej syve
si një mallkim diamantesh
                        të papreme
një mallkim i shtrenjtë, i bukur
 
Duke ra kërcasin për tokë në nji
zhurmë të trishtueme
pa ditë shkëlqimin e nesërm
në shkëlqeshin nji ditë!
Pa ditë e âsht gjithçka rrenë!
-a âsht gjithçka mallkim!
Se diamantet janë rrenë edhe kur janë të vërtetë!
Lotët, vetëm lotët, janë e vërteta sublime!
 
Në t'pyetshin: Ç'ka asht trishtimi?
Në t'dvetshin : Ç'ka âsht malli?
Në t'lypshin: Ç'ka âsht diamanti?
Mos bzâj! Në vend të përgjigjes
bane nji kunorë florinit me lotë
Bane i kunorë florinit zbukuruem me lotë malli
E m'thuj kush ka ma vlerë!

 
Itali, shtator 2021

giovedì, luglio 29, 2021

Kosova nuk është barcoletë! -Kosova është gjak! -nga E. Kaceli, Itali

 




Shkruanin disa media këto ditë të fundkorrikut 2021, me përulësi e servilizëm tipik të mediave të shitura lirë, për batutat dhe barcoletat aspak diplomatike, ndërmjet kryeministrit shqiptar dhe kryeministrit serb!

Shkruanin për kollomoqat e pjekura që shkëlqesitë kryministra të Ballkanit, që kanë tru e gjak kollomoqi, shijonin rrugëve të Shkupit! Shkupi, sa për kujtesë, është pjesë Shqipërie e shkyer nga fqinjët e mirë!
Ka aq shumë pjesë Shqipërie të shkyer nga fqinjët e mirë grekë, serbë, maqedonas, malazez, sa vetëm një grimë Shqipëri ka mbetur brenda territorit zyrtar!

Koha dhe përvoja e jetës më ka mësuar të jem tolerant! Nuk jam as shovinist! Nuk jam as nacionalist ekstremist, edhe pse nga gjaku i trashëguar prej të parëve kam të gjitha të drejtat të jem!
Nuk jam shqiptaromadh! - Një term i shpikur për të justifikuar copat e shkyera të Shqipërisë!
Por vendi dhe liria që më ka dhënë vendi ku jetoj, Italia, më jep të drejtën ti kujtoj gjithkujt që harron, qoftë edhe kryeministri i Shqipërisë, Maqedonisë, Malit të Zi, Greqisë e Serbisë! Sidomos Serbisë! Kam të drejtën ti kujtoj gjithkujt se Kosova është histori gjaku dhe jo histori barcoletash politike me shije të keqe dhe erë të rëndë!

Kosova nuk është barcoletë diplomatike kryministrash aksidentalë, që aksidentalisht sundojnë në vendet e Ballkanit!
Kosova ka qenë, është dhe do të mbetet aty si shtet i pavarur shqiptar, edhe kur kryeministrat aksidentalë ballkanikë, kryeministrat e barcoletave, kryeministrat e kollomoqave të pjekur,  nuk do të jenë më në krye të shteteve që pretendojnë që kanë tagrin e përfaqësimit apo sundimit të Kosovës!

Kush ka shkuar të paktën një herë në Kosovë, dhe ka prekë realitetin atje, e kupton se me Kosovën nuk mund të luhet! Krejt ashtu siç nuk mund të luhet me gjakun.
Kosova nuk është batutë barcoletash! Kosova është gjak! Është gjak zemret!
Kosova është zemër!

mercoledì, luglio 21, 2021

Edmond Kaçeli vlerësohet në vendlindjen e Çezare Paveze-s!



-Shkruan Klaudio Lorenconi, drejtor i Museumit në Qiell të Hapur, Shën Stefani i Belbo-s, Cuneo, Itali


Gjithmonë kam besuar se historia  e vërtetë e njerëzve lexohet ndërmjet rrjeshtave të biografisë zyrtare! Gjithherë më kanë tërhequr njerëzit që nuk e marrin jetën tepër seriozisht dhe që arrijnë të shijonë me klas, e vetëironi edhe gjërat më të thjeshta!
Këta njerëz, pres ti paraqes përpara publikut me padurim, dhe me shumë entuziazëm.

Njëri prej tyre është edhe Edmond Kaceli, miku -fotograf, i njohur fort në zonën e Langheve, Cuneo, Piemonte, e mbi të gjitha një super mik i Museumit në Qiell të hapur Camo, komuna Santo Stefano Belbo, vendlindja e shkrimtari të madh italian Çezare Paveze!

Për pjesmarrjen e vazhdueshme në projektet tona, për pasionin që ka ndaj fotografisë, për shpirtin e ndjerë poetik, dhe për magjinë e gishtit të shkrepjes, e sinqeritetin e fotografive, jemi të gëzuar të prezantojmë, seleksionimin e dy fotografive të tij, në fondin e përhershëm të Muzeumit.

Vepra "Pandemia", 50x50 cm, do të instalohet përgjithmonë në pjesën e jashtme të muzeut.
Ndërsa e dyta, titulluar "I Feel Like a Child", 50x70 cm, do të qëndrojë në Pallatin e Muzeut, dhe do të prezantohet gjatë ekspozitave dhe aktiviteteve që muzeu organizon në vazhdimësi.

Pandemia 50 x 50 cm

Të dyja fotografitë, të shkrepura në kohë pak të largëta me njëra -tjetrën (para dhe gjatë pandemisë) nxjerrin në pah, si në një pasqyrë, aftësinë e tregimit të historive intime, e të panjohura, prej ku del nga njëra anë ndjenja e vetëburgimit, e dëshiruara (fëmija në mes të borës) dhe burgimi i detyruar nga të tjerët (paralelizmi me hardhucat që kërkojnë diellin)!

Të dyja veprat, në një farë mënyre, risjellin kushtëzimin ekzistencial të artistit, në një mënyrë të re jetese e perceptimi të kohës (së shkuar) e kërkimi i hapësirës së munguar të jetuar gjatë kohë së karantinës!
Hapësira e fotografuar, me borë apo mur i thjeshtë qoftë, shfaqet si një lloj përditshmërie e zmadhuar, njësh me hapësirën (reale, virtuale o të brendshme) pandemike, që na ndjek në vazhdimësi.
Kaceli, me fotografitë e tij "nxjerr para botës, botën e tij" pa lejuar ndërhyrjen e askujt në rrjedhën e ndërgjegjes së brendshme inviduale e krijuese, krejt personale e gjithaq subjektive!
I Feel Like a Child


martedì, luglio 13, 2021

Armani vs Policia Shqiptare! nga E. Kaceli

E pabesueshme!
Duke marrë shkas nga haberret e Arnautistanit, të udhëhequr nga Veziri i Madh Edvin Bej Rama, ku një kapele xhandari kushton 350 €uro, hyra në siton zyrtare 
https://www.armani.com/it/armanicom dhe gjeta këtë kapele nga më të mirat e firmës Armani me çmimin 240 €uro.
Krahasimet me kapelen e policit shqiptar bëjini vetë!
Unë vetëm them: Çdo popull meriton kapelen e vet!
Më falni!
Çdo milet, arnaut ose pellazg,  meriton xhandarin e vet!






domenica, giugno 13, 2021

Kur ikën Shoku kriminel! opinion nga E. Kaceli

 

 


Dhe vjen një ditë që kriminelët largohen nga jeta jonë publike! Largohen për shumë arsye shpesh të thëna e më shumë të pathëna.

Mund të largohen për arsye vdekjet: Dikush më i fortë i futi nja dy -tre plumba bythëve, dhe e çon për lesh! Apo pasi ia mërzitën Zotit, e pa të arsyeshme dhe i largoi nga kjo botë, për t'i nisur në atë tjetrën  që askush nuk e di me saktësi se si funksionon!

Por këta janë kriminelët ordinerë e nuk na interesojnë! Shqiptarëve në përgjithësi nuk ju interesojnë!

Sepse shqiptarët vriten, priten, shqetsohen, qajnë, puthen, përputhën, hidhen, përdridhen duartrokasin, përqyrren, qeshin, bërtasin, thërrasin vetëm, e në mënyrë të posaçme, vetëm për kriminelët e politikës!

Kriminelë që në rastin më të mirë largohen nga jeta publike me votë të lirë, në një shtet të lirë apo gjysëm të lirë! Në ato raste shoku kriminel, apo shoqja kriminele, bëjnë me demek se dhanë dorëheqjen duke lënë pas një pasardhës që është më i keq, dhe më gjakftohtë në llogaritjet e tij ëndërrvrasëse!

Është më i keq, sepse përvojës së vet i bashkangjit përvojën e këshillat e parardhësit që e këshillon, në formë urdhri, edhe natën kur shkon të flejë!

Por kriminelët lënë edhe trashëgimtarë! Trashgimtarë në lidhje gjaku duke ua lënë vendin bosh fëmijës së rritur që përbetohet me zjarr për amanetet e babës që të ketë kujdes partinë në të cilën i jati aderonte qysh pa u krijuar akoma partia!

Më e bukura në këtë mishmash largimesh  e kthimesh, është kur jepet dorëheqja!

Lexohet një motiv! Dhe turma e indoktrinuar deri në palcë duartroket, emocionohet, përlotet, qurravitet deri në monstruozitet për largimin e monstrës që i kishte hipur në shpinë prej vitesh! (Jo më pak se 10 vite të paktën, se ndryshe nuk funksionon!)

Teksa turma masturbohet në vajtimin e sajë, njësoj si populli koreano -shqiptar, krimineli i fut një buzëqeshje që i ngjan therjeve të sforcuara të bagëtive gjatë regjimit komunist!

I fut një buzëqeshje, dhe largohet, për të mos u larguar!

(Në rastin më të mirë në favor e për të mirën e popullit një pjesë e këtyre shokëve kriminelë është dorëhequr, është larguar, është rikthyer, është rizgjedhur, është rilarguar e ridorëhequr për të mos u larguar deri në ditën e mbrame!)

E populli vijon të duartrokasë e të thërrasë: Rrofsh e qofsh sa malet shoku ynë i nderuar kriminel! Kriminel pa terma të ndërmjetme! Pushofsh në paqen dhe begatinë e përjetshme të dorëheqjes!

domenica, giugno 06, 2021

Kënga e emigrantit poezi nga E. Kaceli

Andrès Lasanta Jimeno -Nonato (2008)

Jam dhimbja!
-kënga e dhimbjes jam
Jam trishtimi- kënga e trishtimit
Trishtimi i mbyllur në një valixhe
Dhimbja e mbyllur në një dhomë të ndyrë trageti
Vargu i shkruar në nje biletë avioni...
Kënga e trishtimit jam!- kënduar në një makinë luksoze!

Atdheu! -ku është!
Atdheun e parë e humba! (ma vodhën)
Atdheun e dytë nuk e gjeta asnjëherë!
Të tretin e humba përpara të parit dhe të dytit!
Jeta ime -një këngë pafund në kërkim të Atdheut
që kurrë nuk ekzistoi! (përveç në fantazitë e mia!)

Kënga ime
-kujtimi i lënë në tokën e ëndërrave të vrame
të ëndërrave të mbytura nën peshën e valixhes
mbushur me boshllëkun e jetës së rrejshme
Peshon valixhja e rëndë -arkivol i trishtë
arkivol i trishtë i kryqëzimit tim të përditshëm!

Kënga ime -simfoni trishtimi
                                             malli, 
                                                      dhimbjesh pafund
Asnjë poet nuk mund ta shprehë!
As unë! -emigranti i këngës time
mbytur në peshën e mallit
Kryqëzuar më keq se Krishti!

Itali qershor 2021
 

giovedì, aprile 22, 2021

Lartëmadhëria e Mandatit të Tretë nga DaDa një shkrimtare bashkëkohore

 “Politikanët e këqinj nuk çojnë dëm asnjë krizë të madhe.”

I frymëzuar nga kësi formulash elitare, Lideri Tiran merr frymë i lehtësuar dhe mirënjohës ndaj zotave që i dërguan pa kursim tërmete e pandemi gjatë sundimit të tij të lavdishëm. “S’kanë parë gjë akoma. Tani do të më njohin mirë këta pabuksat!”
- Dëgjo, shoku Shtëllunga. Urgjent të nxjerrësh tanke, mitraloza dhe ushtarë nëpër rrugë! Që sot fillojmë luftën dhëmbë për dhëmbë me armikun e padukshëm.
- Q’ka po thoni Lartmadhëri?
- Merrja shpirtin të thashë!
- Kujt?
- Kujtdo që del në rrugë. Bjer e bjer se diçka do qëlloni.
- Shpif e shpif se diqka do mbetet. Kështu sikur është ajo fjala, shoku shef.
- Ore ti, alpin, mos më korrigjo mua.
- Ushtarak o shef. Unë jam ushtarak. Isa ma ka mbush mendjen që jam edhe shumë i kënduar. Po nejse, ju e dini më mirë.
“Matufi”- bërbëlit nëpër dhëmbë duke ia mbyllur telefonin në fytyrë.

Ehhh – psherëtin i lodhur dhe i revoltuar. – Ku gabova xhanëm? – por menjëherë sqima prej vizionari të ndritur e zë për gryke dhe, e ndërron aty për aty pyetjen retorike: “Si nuk më kuptuan një herë xhanëm?!” Mirë këta pabuksat e këtushëm, por as ata të huajt që çoç i dija. Ka rënë fare dhe BE-ja, më keq se parlamenti ynë është katandisur. Të paktën këta trutharët tanë vishen firmato, u vetëtijnë makinat dhe rrobat dy orë larg, kurse ata lloshat e Evropës as nga moda as nga tangërlliku s’kanë haber. Si ishin veshur ashtu herën e fundit, shumë vite më parë, krejt përzishëm me ato kostumet serioze dhe këpucët lustrafine të vjetra sa bota! Pfffff! Normal që nuk mund ta pranonin mes tyre një fllad të freskët, një atlet të lindur si unë. Më lanë jashtë fotografisë “familjare”. Xhelozët! Më marrshin pleshtat më marrshin. Pleshtat që kisha një herë e një kohë, kur gdhihesha poshtë urave elegante të Parisit. Se tani, vetëm leshtë e mjekrës kam, miqtë e vegjël që më gudulisnin i shoi sapuni. – psherëtin nostalgjik. - Ehhh, Paris, Paris! Të paskësha magjepsur me karizmën time dhe as që e dija. Shyqyr erdhi ajo biba dhe më hapi sytë.

- Shoku Tiran! – një zukamë mize e shkëput beftas nga meditimet e thella kokë më kokë me veten e tij.
- Shoqja Doganë!
- Më duket vetja si prej Anadolli me këtë llagap që më ke ngjitur, o krenaria e kombit, o Skënderbe, o Don Kishot, o figura më romantike e letërsisë shqiptare. – llastohet ajo me një ton anukes.
“Injoranca e saj është orgazmike”- mbyll sytë i kënaqur dhe mbushet thellë me frymë. -“Entuziazmi i saj eliksir i vërtetë, më drithëron, më përtërin. Një si kjo duhet në stafin e çdo burri shteti me halle të mëdha mbi supe, si Lartmadhëria ime.”
- E ngatërron o brunia ime me zgjuarsi bjondeje. Ai është vëllai Sulltan, ti je xixëllonja Doganë.
- Sot më kishin quajtur edhe Dyqan, Duqin, apo Dulqin…diçka të tillë. Ti e di që unë nuk i mbaj mend shumë këto gjëra, sepse unë nuk merrem me llafe boshe të cmiranjozëve. Unë merrem me Thënie e Rahm Emanuel: “Never let a good crisis go to waste.” me ide, me mënyra, me platforma, me tryeza pune. E thashë mirë? – përdredh një kaçurrel me gishtat e dorës duke pritur me ankth aprovimin e tij.
- Hmmmm. Tryezat nuk janë aq të rehatshme në fakt…- flet mendueshëm shoku Tiran duke parë me sy kritik mobiliet e tjera rreth e rrotull.
Xixëllonja Doganë lëshon e lehtësuar një buzëqeshje të pafajshme, dita e saj po fillonte mbarë… Por trokitja e derës ia ngriu optimizmin dhe ia shpuri gojën akoma më majtas.

- Ohhh, Edmond Dantesi i kabinës sonë!
- Kabinet moj shoqe, kabinet. – e korrigjon butësisht ai. Falë kësaj butësie kishte arritur deri aty, ndaj nuk e kuptonte pse e krahasonin me një hakmarrës të pashpirt si Konti i Montekristos. Ai fitoi menjeherë zemrat e popullit, por mbi të gjitha atë të të shokut Tiran, me replikën e tij të paharrueshme, aq të butë, aq të moderuar kundrejt kundërshtarëve:
“Ne nuk do vjedhim si ata, ne do vjedhim ndryshe.”

Lartmadhërisë po i bëhej zemra (edhe ca pjesë të tjera në fakt) mal tek shikonte zyrën e tij që po i mbushej me këta gjeni të vegjël të përzgjedhur me kujdes nga vetë ai. I donte pafund. Shikonte herë ata, herë veprat e tij njitur andej – këndej mbi mure si njolla boje dhe nuk vendoste dot cilët donte më shumë. Si për ta vilanosur përfundimisht ëmbëlsinë e kësaj tabloje, dera hapet pakëz fare.

Duken dy zgavra hunde të mëdha që nuhasin majtas djathtas me kujdes, pastaj dera hapet edhe më shumë dhe ja, hyn ai dora vetë, Tagrambledhësi, shkurt Tigri.
- Na thave sytë o legjendë.
- Na është tharë buxheti fare shef. – skërmitet Tigri duke çakërdisur sytë andej këndej. – Gjithë ato halle për të mbyllur: udhëtime, hotele, tendera, koncesione. Me lekët tona do i bëjmë këto
mo?
- Mos e dhëntë Zoti! – hidhet përpjetë Xixëllonjë Dogana. – Në gur’t e në drut’. – kap llapën e veshit me dorë, pastaj e troket mbi tavolinë.
- Ke ardhur fiks në kohë. Po mendoj që paralelisht me ushtrinë, popullin tonë barktharë ta
disiplinoj edhe me gjoba.
- Ohhhh! Ti je një shpëtimtar i vërtetë Lartmadhëri! – shtrëngon Tigri gjithë gëzim grushtet e tij delikatë. - Kjo është, pikërisht kjo është ajo që na duhet tani. Nuk e ke idenë si u janë ngjallur morrat këtyre tanëve. Dëgjojnë lajme se si qeveritë e tjera në Evropë po i japin ndihma popullit të tyre dhe, po mprefin dhëmbët edhe këta mosmirënjohësit tanë. Le të shkojnë andej pra, të thyejnë qafën në kurbet dhe të marrin ndihma. Ne nuk po i mbajmë me pahir këtu.

- Syplasur more, çfarë tu thuash. Nuk e shohin që ne po na luten nga ana e anës, deri nga
Bangladeshi, për të jetuar nën thundrën tonë. Pffff. Ky popull nuk më meriton. – ul kokën
sinqerisht i zhgënjyer.
- Do të vijë edhe ajo ditë e bekuar do të vijë, o Diell, o Skënderbe! Do e ndryshojmë me themel këtë vend, duke filluar nga populli. E keqja e këtij vendi historikisht ka qenë populli, kështu ka thënë edhe historiani i madh Eros Ramazoti.

Fuqia staminale e injorancës së saj e gjallëron sërish, ia ngre lart kokën e përkulur. Ohhh, a nuk është një asset kombëtar kjo vajzë?! Ngatërron Herodotin me Ramazotin, por pikërisht këtu e ka magjinë e saj.
- Pra, Tigër, ç’do bëjmë?
- Do tallim by, më fal, do mbushim buxhetin.
- Ah qerrata, qerrata! – shkrihet nga kënaqësia Lartmadhëria. – Ti më kupton me të parë mua. Po ti përballoje dot, do të ti kisha lënë ty të gjitha ministritë.
- Ohhhh, shef, të falënderoj nga xhepi, më fal, nga zemra. Por mua më mjaftojnë vetëm ministritë që kanë parè. – i shkel syrin gjithë mirënjohje.
Lymi që hyn turravrap në zyrë i shkel padashur skarpinat e shtrenjta xixëllonjë Doganës. Ajo shtrembëron krejt surratin dhe kësisoj goja i duket në rregull.

- Hap sytë more Lym, se na shtype përqindjen femërore.
- Po ku më kanë ngelur më sy në ballë dhe mend në kokë mua shoku Tiran. Gjithë populli i Tiranës ka plasur në zyrat e mia. Duan tapira, deftera për shtëpitë e tyre. Ku të mbytem?
- Po jepua more, ça të duan jepua, hall për tapi e për deftera.
- Po jo more shoku Tiran, se tua jap të gjithëve unë, duhet ti them burgut “Hapu!” pastaj.
- Hmmm, jo, në burg, jo, ai është për burra. – i qan hallin Lartmadhëria. – Po si është puna? Pse nuk ua tapos dot ato shtëpitë e tyre të flamosura?
- Se nuk lejohet o shef. Është kriminale. Sipas ligjit duhet tu vëmë rruspën gjysmës së tyre. Na hëngri goja m… mjalt atëherë kur ishim në opozitë dhe këputëm gjithë ato të trasha, u
premtuam që do t’ua legalizonim. Dhe ata skuthat nuk e kanë harruar. Mos t’u japësh një
premtim, ashtu nga nijeti i mirë këtyre pabuksave, se ta mbajnë këngë gjatë gjithë mandatit
pastaj.
- Edhe tani mo, në mandatin e dytë? Edhe tani nuk e kanë harruar akoma ata?
- Sidomos tani, shoku Tiran. Dynden përditë tufa-tufa para zyrës sime. Jam në hall. Kam ngecur keq, midis ligjit dhe votimeve që kemi tani afër.
- Sakën! Sakën! Asnjë thyerje zemre tani para votimeve, se të ngul me duart e mia si Rozafën brenda atyre shtëpive, more vesh, mora thuaj!
- Ç’të bëj pra?
- Mbaji varur.
- Varur?
- Varur?! – përplas duart xixëllonjë Dogana tepër e ngazëllyer.
- Është metaforë oj xixëllonjë.
- Ahhh, nuk është ide, mënyrë, platformë, tryezë pune? – sprapset në karrige e zhgënjyer.

- Ngrihuni tani dhe shpërndahuni. Por, më parë, që ta fillojmë punën mbarë sot, përsërisni me radhë shtyllat e sundimit tonë!
- Ne do vjedhim ndryshe, nuk do vjedhim si ata.
- Do tallim by…buxhetin.
- Do i mbajmë varur.
- S’keni parë gjë akoma!
- Ne nuk jemi më të mirët, por më të mirë se ne s’ka.
– zukat xixëllonja shpejt e shpejt, para se në zyrë të mësynin rivalet e tjera, Bela, Gerta, Erjona …

domenica, aprile 11, 2021

Altini -Guida e Divjakës i vetmi në llojin e vet! nga E. Kaceli, Itali


Provoi emigrimin në Greqi, Itali, Francë!
I la të gjitha këto shtete, që mund ti kishin siguruar një jetë më të mirë, e një të ardhme ndoshta më të sigurtë nga ana financiare për familjen, dhe u kthye në vendlindjen e tij në Divjakë, Shqipëri!
U kthye për t'iu përkushtuar pasionit të hershëm për natyrën e egër, pasion që e kishte nisë qysh në moshën 15 vjeçare, kur shkëputej nga lodrat e bashkëmoshatarëve për të folë me pemët, fluturat, molusqet dhe zogjtë shtegëtarë, që popullojnë pafundësisht, pasurinë me rëndësi botërore, të Divjakë -Karavastasë!
Ky është Guida e Specializuar në natyrën e egër (wildlife) Altin Hila.

Altin Hila, Divjakë, Shqipëri. I datëlindjes 1972. Guidë turistike prej 10 vitesh, i specializuar, dhe i licensuar vetëm në wildlife (guidë e natyrës së egër), i vetmi në llojin e vet në Shqipëri e në Kosovë!
Për Altinin të jesh guidë e specializuar do të thotë të njohësh natyrën deri në detajet më të imta, që syri i një njeriu normal nuk mundet ti kapë ose ti dallojë! Në përditshmërinë e tij natyra e egër  zë të paktën 70% të kohës!


Një guidë e mirë e natyrës, duhet të njohë në mënyrë të veçantë sjelljen e shpendëve e të kafshëve të egra deri në detajet më të thjeshta e më ta pazakonta të sjelljes së tyre! Të njohë habitatin, kushtet atmosferike, kushtet e jetesës dhe të mbijetesës së kafshëve, shpendëve, bimëve... Të njohë natyrën deri në rrënjë!
Pra duhet ta njohë dhe dashurojë natyrën! Të dëgjojë dhe të flasë me Natyrën!
Altini thotë se duke folë me Natyrën më duket se flas me Zotin!

Pjesa më e këndshme e punës së Altinit është guida e grupeve të fotografëve të natyrës së egër të cilët vijnë nga vende të ndryshme të botës. E në mënyrë të veçantë grupi i Wildlife Albanian Photographers, i përbërë nga shqiptarë që jetojnë në Kosovë, Maqedoni, Mali i Zi, e Shqipëri, apo edhe në vende të tjera të botës deri në USA!


Altini thotë se " Guida me Arian Mavriqin, Granit Hysenin, Lulzim Demajn, Gresa Berishën, Jetmir Troshanin, Besnik Jakupin etj. është guida më e këndëshme, ku nuk lodhem kurrë. Është guidë që çdo sekond ke emocione dhe lëvizje që të fusin në një botë e përjetim krejt ndryshe! Duhet të krijosh programe të momentit për të mos dështuar në rezultatin final të fotografimit. Me çunat e jashtëzakonshëm fotografë rezultati është i perkryer!"
Viti para pandemisë ishte vit i këndshëm, me pafundësi vizitorësh, shqiptarë e të huaj! Turistë të shumtë nga Italia, Polonia, Gjermania, Amerika, etj kanë kaluar nëpër bukuritë e pafundme të natyrës së Divjakës.

Altin Hila, ndryshe Guida e Divjakës, iu ofron turistëve jo vetëm mundësinë për vëzhgimin e florës dhe faunës,por edhe vizitat në vendet historike, arkeologjike, zejet tradicionale, fermat bujqësore, sportin e peshkimit etj.
-Gjithmonë kënaqesh kur në fund ndahesh nga vizitorët klinetë, duke marrë prej tyre mbresa, vlerësime pozitive, e jo vetëm monetare! S'ka gjë më të bukur kur ke njerëz, apo grupe të mërzitur, pa qef, pa humor, dhe ti i merr në shoqërim! Kënaqësia më e madhe profesionale kur në fund të guidës të thonë të relaksuar "Sot na dhe jetë!" -tregon Altini


Altinin, edhe në ditët kur nuk ka turistë, e sheh të ngrihet që në orët e para të mëngjezit  të bëjë xhirot e tij të zakonshme nëpër zonën e Divjakës për të kontrolluar ecurinë e natyrës, fenomenet e reja të sajë, lëvizjen e shpendëve, fluturave, zvarritëseve... pra gjithçka! Në xhirot e tij të përditshme, shpesh e shoqëron edhe djali Joel, pasioni për natyrën e egër dhe dokumentimin e sajë "po i hyn në gjak ashtu si edhe babait".

Gjatë kësaj kohe Altini po punon, si në hije, edhe për një projekt tjetër madhor, të nisur në një kënd të shtëpisë! Projekti-ëndërr që pret të dalë nga sirtarët e drunjtë, ka të bëjë me një koleksion të plotë të insekteve dhe molusqeve të zonës. Projekt për të cilin Altin Hila, nuk dëshiron të flasë shumë, duke na rezervuar të drejtën e parë, në rast se kjo ëndërr do të arrijë të dalë nga shtëpia për t'iu paraqitur publikut të dashuruar pas natyrës shqiptare dhe vlerave të saja të pazakonta që Divjakë-Karavastanë e kanë futur në pasuritë e njerëzimit me rëndësi botërore. Pasuri që nëpërmjet Konventës Ramsar (Konventa e zonave ujore) nënshkruar edhe nga Shqipëria, mbrohet nga UNESCO!

domenica, aprile 04, 2021

Mikut tim të ndjerë Eduard Grishaj poezi nga Eralda Baze

Dhimbja                Foto nga E. Kaceli
















Homazh poetik intelektualit shkodran Eduard Grishaj, që humbi jetën aksidentalisht para disa ditëve.

Të paskam dashur mik i mirë, 
Të paskam dashtë krejt pa e ditur, 
Sot e tromaksur dhe e mpirë
S’e pranoj dot që ti ke ikur. 

Të t’njihje ty dhe mos të t’doje
Ngjan në fakt krejt e pamundur
Se ti veç mjaltë nxirrje prej goje
Mirësia pa ty sot shumë ka humbur. 

Nuk më besohet që kur t’vij në Shkodër
Nuk do ta pijmë më bashkë një kafe
Nuk do shkëmbejmë si vëlla e motër
Fjalë urtie dhe jo llafe. 

Dhe pse të pashë me sytë e mi
Të bardhë, të bukur, në arkën e mortit, 
Prapë më duket si çudi 
Që na le, shkove pranë Zotit. 

Më duket si shaka 1 prilli, apo si lojë
a e di?
Vetëm që unë me lotë e bojë 
Të të ktheja ty në poezi… 

Eralda Baze

lunedì, marzo 22, 2021

Pamflet: Mirë se vjen Mandati i Tretë! -nga Edmond Kaceli

















Shënim skjarues: Që te mos keni probleme me politikën shqiptare, e kuptimin e sajë,  që e votoni me dëshirë e vullnet të madh, sa herë bëhen zgjedhje, fotografia e mësipërme është vetëm një pikë uji! Kush sheh diçka tjetër ka probleme shikimi, psikologjike e natyrisht edhe probleme të theksuara në drejtim të marrëdhënieve me politikën dhe politikanët shqiptarë!

Natyrisht! Pas mandatit të parë, vjen mandati i dytë! E pas mandatit të dytë vjen i treti!
Nuk ka rrugë tjetër! Ajo çka mbeti pa u realizuar gjatë tetë viteve duhet realizuar katër vitet e mandatit të tretë! E pse jo edhe të katërtit!

Populli mosmirënjohës dhe opozita destruktive e udhëhequr nga Lulëzim Basha nën dritën e mësimeve të pavdekshme të Saliut, kanë pasë paftyrësinë e madhe që të thonë se Qeveria e udhë drequr me largpamësi nga Lideri Suprem (mjekërgjatë, shalëgjatë e trushqiponjë) thonë paturpësisht se gjithça u bë në 3D!
Fakti është se dy mandate janë të shkurtra! I pari ishte i shkurtër! I dyti u zgjat pak dhe u trash një çikë, por prapë nuk të jepte shumë mundësi zgjedhjet!

Prandaj Trushqiponja Edi Rama (Alias Gjergj Kastrioti -Skënderbeu) na paraqet të tretin! Mandatin e tretë!
I treti i vërteti! Ëndrra e madhe bëhet realitet! Dhe jo realitet në 3D!

Pas të parit, e të dytit, erdhi radha të zgjidhim në tre! Pra në mandatin e tretë, është shpresa të na plotësohet ajo çka na la pa plotësuar i pari dhe i dyti!
Të votojmë njëzëri për të tretin! Të tretin mandat! Se kështu nuk kemi të drejtë të qahemi më!
Na mbetet vetë të shpresojmë, e ti lutemi Naltmadhnisë së Tij,  që ky mandat të jetë, më i gjati ndër tre mandatet! (Pse të mos jetë edhe më i gjëri!)

Zot na duaj nëse pas të tretit kërkon të katërtin! Se atëherë parashikohet të kemi probleme serioze me matematikën, gjeometrinë dhe stereometrinë!

mercoledì, marzo 17, 2021

Pamflet: Nevojtoret e Kryeministrisë, Mandati i Tretë dhe Ushtari i Mirë Shvjek

 nga E. Kaceli, Itali

Në faqen zyrtare në FB të Kryeministrit aktual Edi Rama, sot e kësaj dite, gjen imazhet e një WC-je në një nga labirintet e shumta të ndërtesës së Kryeministrisë.
Në atë kohë, yzyrhanja allaturka, e lënë tmerrësisht mbas dore, u paraqit si një ndër zbulimet më të mëdhaja të kohës, si modeli qeverisjes së shëmtuar nga paraardhësit e Fort Gjatësisë së Tij! Më qartë u paraqit qeverisja e Berishës në ikje, si dështimi më i madh historik në gjithë historinë e shtetit shqiptar!


Ato nevojtore ishin lënë në mëshirën e fatit qysh në kohën e Adil Çarçanit!
Kishin dhjerë në ato nevojtore bashkëpunëtorët, apo rojat, e Adilit, Fatosit, Ylli Bufit, Vilson Ahmetit, Aleksandër Meksit, Pandeli Majkos, Bashkim Finos, Ilir Metës, Sali Berishës!
Në ato nevojtore historike, dikush kishte dhjerë gjatë dy- tre mandateve, e dikush ia kishte bërë munë kryeministrisë dhe qeverisjes së popullit tonë liridashës e budallë, për një mandat të vetëm!

Për të treguar ndryshimin, e madh që priste shqiptarët,  Edi Rama e filloi Rilindjen, pikërisht me rikonstruksionin e nevojtoreve të ndërtesës së Kryeministrisë. Në fotografitë e nevojtoreve të publikuara me bujë nga Kryeministri i sapo hyrë në Zyrat e Qeverisjes, dukej qartë rrënimi dhe keqpërdorimi i pushtetit nga Sali Berisha!
Rikonstruksion që besoj të jetë mbyllur me sukses tani mbas tetë vitesh në pushtet!
Shpresoj që yzyrhanja allaturka të jetë shëndrruar në një toilette modern me ujë e drita 24 orë rresht, alla franceze!
Kohë kanë pas boll!

Nëse ky ndryshim ka ndodhur vetëm në 3D, si shumë ndryshime të tjera të mëdha qysh kur me 8 shtator 2013 në këto Zyra Historike, hyri Edi Rama me bashkëpunëtorët  rilindas, atëherë patjetër duhet një Mandat i Tretë!
Duhet një Mandat i Tretë që Qeveria e Rilindjes të përfundojë veprën e ndritur të rikonstruksionit të nevojtoreve zyrtare të filluara në mandatin e parë! (gojët e liga kundër Qeverisë, thonë se zoti Rama edhe atë gjënë që nuk thuhet e bën në 3D!)

Ky Mandat i Tretë është shumë i rëndësishëm, aq sa ç'ishte i rëndësishëm edhe institucioni i nevojtoreve për fitimin e Luftës së Parë Botërore nga Perandoria e Austro -Hungarisë!
Për rëndësinë e nevojtoreve në Kryeministri, dhe në fitimin e betejave elektorale, mjafton të lexoni këtë pasazh nga Vëllimi i dytë i "Ushtarit të Mirë Shvejk" i Hashek:

Gjenerali iu jepte shumë rëndësi nevojtoreve, thuajse nga ato varej fitorja e monarkisë Austro -Hungareze.
Në lidhje me gjendjen e re të krijuar nga hyrja e Italisë në luftë kundër Austro -Hungarisë, ai theksoi se tamam në nevojtoret qëndronte epërsia jonë e pamohueshme në betejat e Italisë.
Fitorja Austrisë kishte për t'i ardhur nga nevojtoret!

Votoni për Mandatin e Tretë! Votoni për Qeverinë e kryesuar nga Lideri i Math Edi Rama, që punët e bëra gjatë dy mandateve të para të mos mbesin përgjysëm! Atdheu është në nevojë! Nevoja ku bëhet?!



martedì, marzo 09, 2021

Koha asht ndalë sot... -poezi nga E. Kaceli




















Koha asht ndalë sot
Thot kalendar i marsit: 55 mot!
Me flokë krejt të rralluem
të thijun der' n'mërzi
E hapat rrugëve bosh
Lypin me mbâ shoq

Flas pak -harroj shumë
Gati paç harrue datlindjen
                                        e lume!
(Paskam le n'ditën e nantë t'marsit
të nji kohet të shtirë)
As Nanës plakë nuk i kujtohet mirë
A ishte ftoftë akull,  a kishte i fije dillë!

E Baba, plakë ma fort,
                                   çohet me zor
Tu mbështetë në shkop
mundueshëm der n'oborr
Me sy më lypë me mba urim
Po un jam 55 vjet dritë larg
prej oborr -dheut tim!

Asht prap' kohë e shtirë
Lum Baba e lum Nana
Kur leva, kohë e shtirë,
                                    mbytë hallit
E sot ma e shtirë mosha
55 vjet dritë larg djalit
Dishruem, e djegë mallit!

Hijnë mrenë prindja pleq
tu nemun fatin vetëm
Ma fort tu urue djalin
rrallu e thî flokt -bâ burrë!
N'sa munohet me iu buzqeshë
prej nji korrnizet n'mur!

mercoledì, febbraio 17, 2021

Wildife: Lejleku i Zi (Ciconia nigra) -një ndër mrekullitë e rralla!

shkrimi dhe fotografitë nga E. Kaceli, Itali


Për mua personalisht fotografia e natyrës është këmbëngulje, është shumë sakrificë, është pak mjeshtëri e në rastin më të mirë është fat!
Sa herë që realizoj ndonjë fotografi të një subjekti të pa fotografuar më parë unë e quaj fat!
Fat, sepse mund të ndodhë që ke pritë gjatë gjithë ditës në temperaturë të ulët, nën 10 gradë a më shumë! Ke ecur kilometra të tërë, apo je pozicionuar nga njëri vend në tjetrin, më kot, duke pritur rastin fatlum të një shkrepjeje të sukseshme.
Kështu më ka ndodhur në rastin e fotografimit të Lejlekut të Zi, specie që shihet krejt rrallë në Itali, por edhe në Kosovë apo Shqipëri.

Në Shqipëri, sipas guidës së specializuar në jetën e egër, Altin Hila, mund të ketë një ose dy çifte të Lejlekut të Zi. Por që nuk ka të dhëna të sakta se ka folenizuar apo thjeshtë ka kaluar nëpër rrugën e tij të emigrimit.
Ndërsa në Kosovë, sipas fotografit të natyrës së egër Arian Mavriqi, është vërtetuar vetëm një çift, (i dokumentuar për herë të parë me fotografi e filmim nga ai) në proces emigrimi gjatë vitit 2020!
Ndërkohë sipas AOS- Albanian Ornithological Society: Lejleku i Zi është ndeshur gjatë vrojtimeve te tyre në vite, në numra te rrallë,  në zonat e lumenjve Vjosë, Drinos, Drin i Zi, Bunë etj. Por nisur nga fakti qe ky lloj lejleku folenizon larg zonave të banuara është e vështirë të përcaktohet saktësisht folenizimi i tij.
Për të kuptuar se sa i rrallë është ky shpend me një bukuri të pazakontë, vlen të theksohet se në Itali llogariten rreth 20 çifte që kanë folenizuar rregullisht vitet e fundit në Itali. Folenizimi i parë është shënuar në vitin 1994!


Pikërisht për këtë e quaj fat fotografimin e një specieje të tillë të rrallë e të bukur, në Racconigi, Piemonte, Itali.
Lejleku i Zi (Ciconia Nigra, ose Black Stork) bën pjesë në familjen e lejlekëve. Është pak më i vogël se lejleku i bardhë. Pesha mesatare rreth 3 kg, e gjatësi 95 cm, me një hapje krahësh rreth 2 metër! Ngjyra e puplave, kryesisht e zezë, por që në varësi të ndriçimit merr nuanca nga jeshilja në manushaqe metalike.
Ushqimi i preferuar janë peshqit, amfibët dhe reptilët. Depoziton nga 3 deri në 6 vezë.


Gjatë historisë vende të ndryshme e kultura të ndryshme, e kanë mbrojtur lejlekun e bardhë, dhe lejlekun e zi me ligje të veçanta dhe tepër të ashpra!
Në botën e simbologjisë dhe spjegimit të ëndërrave: E zeza presupozon në thellësi të nën ndërgjegjes, të vërteta të fshehura që kur shoqërohet me figurën e lejlekut kthehet në një pozitivitet dhe kontraste shumë interesante që flasin në vijim për ndryshime të rëndësishme e të mira në jetën tuaj!


mercoledì, febbraio 03, 2021

I paprekshëm në qiellin tim -sonet nga E. Kaceli


 
















Në fluturofsha një ditë me krahët e fluturës
në ngjyra të rreme të një qielli të rremë
lëshoni pak erë më tepër, krahët do t'më lodhen
Lehtas do të zbres në tokë, ose do të tretem diku...
 
Në u ngritsha përsëri fluturim, pas kësaj
me krahët e zogut këtë herë
rreth jush do të sillem ogurndjellës
(i bardhë, a i zi? -ogur i rremë)
 
Më tepër ju fryni erë, pendët do më shkunden
Krejt lakuriq do të dergjem në këmbët tuaja
Përpara se t'më vini këmbën dhe një herë
 
përpara se t'më fryni si një zhele pa vlerë
Krahët e mij do të shpalosi fluturim
I gjallë. I lirë. I paprekshëm! -në Qiellin tim!
 
mars 1990

martedì, gennaio 19, 2021

Lutje e sinqertë Zotit! nga E. Kaceli

Një kujtim, një poezi, një kushtim...


Kjo poezi prej katër rreshtash, ndoshta nuk ia vlen me e quajtë as edhe poezi!
Diku e paskam shkrujtë në letër të pastër, aty nga viti 1991. E nuk më kujtohej a e kam publiku në shtypin e kohës!
Vetëm kur miku im i kahershëm Arben Ndoi e shkroi (fjalë për fjalë) në profilin social të poetit dhe mikut tonë të përbashkët, poetit dhe gazetarit,  Marash Mirashi, (miqtë si Arbeni ishin lexuesit dhe redaktorët e parë të poezive tona) u kujtova e iu vuna kërkimit në fletoret e mija të dikurshme!
E gjeta me mundim.
E thashë me vete: Hajt se ndoshta e kam publiku edhe në ndonjërin nga tre librat e mij poetikë!
I pari "Simbiozë" Lezhë 1994, ma shumë asht si fletore se sa libër! Bile i mungon edhe ISBN-ja, për faktin se në atë kohë iu mungonte të gjitha botimeve që dilnin nga shtypi i kohës.
Habia ma e madhe : Në faqen e fundit të librit kisha publiku edhe këto katër vargjet me titull:
 
Lutje e sinqertë Zotit!
O Zot!
-ndihmomë të çmendem
ndonëse jam i shkalluar
në këtë botë të marrë.

janar 1991
 
Gjithsesi duke falenderuar edhe një herë mikun tim Arben Ndoi për kujtesën e mrekullueshme, (30 vjet nuk janë pak) po e lë në gjykimin tuaj se a mundet me u quejtë poezi apo jo! (Sinqerisht mua më duket poezi, e vetja, nganjëherë,  më duket edhe pak si poet!)

sabato, gennaio 09, 2021

Në kështjellat e mbretërve... poezi nga E. Kaceli



Në kështjellat e mbretërve të dikurshëm
të presin vetëm mure hijerënda
e perde më të rënda se hijet!
Hije të mykura që marrin frymë prej shekujsh!
 
Nuk ka rëndësi hiç
nëse je në Stamboll, Torino, Romë,
a në Piramidën e Diktatorit në Tiranë!
(Diktatori urrente mbretërit! -thonë)
E njëjta hije rëndon mbi muret, njerëzit
që hyjnë e dalin si hije mes hijesh
objekte të vdekura që flasin
thika që kullojnë gjak!
 
Portrete mbretërish, mbretëreshash, princash,
statujash gjithaq, e krena të preme!
-pa dyshim, dashnoret që prenë koka kundërshtarësh
nuk mungojnë me bukurinë vrastare!
Intrigat zgjaten mureve nën pluhurin historik!
Hije historike ngatërrohen me sho-shoqen.
 
Në shtëpitë e mbretërve, pafundësisht, një heshtje varri!
Aq shumë hesht koha, sa dhe heshtja bie në çudi!
 
Në çatitë e kështjellave, pallateve luksozë, piramidave,
                                                           në kërkim të lirisë
thyejnë heshtjen vetëm zogjtë!
Zogjtë, tmerrësisht të lirë, që dhjesin 24 orë rrjesht
parvazet, çatitë, muret, statujat, oborret, e lavdive të rrejshme!
 
Në kështjellat e mbretërve të dikurshëm
të presin vetëm mure hijerënda
të presin muret më të rënda se hijet!
Dhe një ciceron pesë eurosh, që spjegon lavdinë e largët!
                                                                 Itali, janar 2021

mercoledì, gennaio 06, 2021

Pamflet: Boll u hapët b... me numrin e ambulancave! -nga E. Kaceli

 -Fshati ku rri unë ka 250 (dyqind e pesëdhjetë) banorë e 4 (katër) ambulanca!

 U shkye Qeveria e ndritur e shqiptarëve me reklamimin e 36 makinave -ambulancë për Urgjencën Kombëtare! Pikërisht për urgjencën kombëtare!

Ka disa ditë që mediat e qeverisë dhe qeveria e mediave nxjerrin në paradë suksesin më të madh të qeverisë: 36 ambulanca i shtohen flotës së ambulancave shqiptare!

Se në ç'gjendje është kjo flotë, shqiptarët e nevojshëm për këtë shërbim e dinë, e kanë provuar, dhe e provojnë në kurriz të të tyre!

Shqipëria llogarit rreth 2 miljon banorë të përhershëm në një territor 28 mijë km kator!

Sipas matematikës së thjeshtë: 2 miljon për 36 ambulanca i bie nje copë ambulancë për 56 mijë banorë!

Në komunën Albaretto della Torre, Cuneo, një komunë në zonën kodrinore, Organizata Lokale e Kryqit të Kuq, disponon katër makina ambulanca me të gjithë kushtet. Komuna regjistron rreth 250 (dyqind e pesëdhjetë) banorë!

Nëse Kryeministri dhe ministria e shëndetësisë shqiptare ka nevojë për llogari në interes të sajën, të thërrasë kryetarin  e demokratëve Lulëzim Basha! Sepse edhe kur partia e Lulit ishte në pozitë, me mbarëqeverisjen e sajë, sigurisht ka ndikuar në mbarëvajtjen e flotës tokësore të shërbimit të urgjencave!

Imagjinoni kryeministrin italian Conte të dalë në Piazza della Repubblica, ose perballë Colosseum -it e të thotë: Sot Qeveria Italiane siguroi 360 ambulanca të reja! (Po e rris numrin në raport me popullsinë)

Po ikni o të çmendur e fshihuni dikund se është turp!

Fotografia e mëposhtme, është marrë nga arkivi në Web i "Gazzeta d'Alba" gjatë festimeve të 20 vjetorit të të organizatës së kryqit të kuq në komunën që përdora për krahasim. Besoj dallohet qartë numri i ambulancave!


sabato, gennaio 02, 2021

Covid-19: Largohet nga jeta zbuluesi dhe mbrojtësi i Tulipanit Shqiptar

Shkruan Edmond Kaceli


Sëmundja e shekullit, covid-19, i merr jetën zbuluesit dhe mbrojtësit të Tulipanit Shqiptar, biologut e botanistit Besnik Hallaci, Kukës. Lajmi i rëndë ka tronditur jo vetëm familjarët dhe të afërmit por edhe miqtë e tij kudo që ndodhen. Zoti Hallaci luftonte, i intubuar, prej disa ditësh, në betejën për jetën me virusin vrastar.

I veçantë dhe tronditës erdhi ky lajm dhe për familjen e madhe të Organizatës së Fotografëve Shqiptarë të Natyrës së Egër,  ku Hallaci kontribuoi vazhdimisht me profesionalizmin, pasionin, këshillat dhe njerëzillëkun e  tij të jashtëzakonshëm!


Kryetari i Organizatës gjithëshqiptare të WAPH, fotografi Arian Mavriqi shkruan: I pabesueshëm ky lajm për ikjen tënde të parakohshme Besnik! Në çdo iniciativë ishe aty me ne, për të na ndihmuar kur kërkohej ndihma jote. Mungesa do të thotë shume për Oganizatën tonë vëlla, do të na mungosh shumë i dashur Besnik! Zoti të mëshiroftë! Në emër të Organizatës  iu shprehim ngushëllime familjarëve, miqve dhe gjithë atyre që e njohën Besnikun!

Biologu dhe botanisti Besnik Hallaci do të kujtohet për shumë vepra të tij të mira dhe emrin e mirë që la në Kukësin e tij që e deshti deri në fund! Por ajo çka e bëri të pavdekshëm, në kuptimin më të plotë të kësaj fjale, mbetet zbulimi i species së rrallë të Tulipanit Shqiptar, Tulipa Albanica, emërtuar nga vetë ai.


Përndryshe Tulipani i Kukësit, u zbulua nga Besniku në zonën e Kolsh- Surroit, në vendin e quajtur Polla e Zezë, në vitin 2003. E më vonë grupi i ngritur ku merrnin pjesë edhe biologu Luan Vata, prof.Lulëzim Shuka, pedagog i Fakultetit të Shkencave të Natyrës në Universitetin e Tiranës, profesoresha Kit Tan, pedagoge në Institutin e Biologjisë në Universitetin e Kopenhagenit, Danimarkë, do të vërtetonin me prova gjenetike dhe shkencore zbulimin e rrallë që bëri pasioni dhe aftësitë profesionale të Besnikut.

Tulipa albanica është një lloj tulipani endemik që rritet vetëm në Republikën e Shqipërisë, në qarkun e Kukësit. Është lloj i rrezikuar pasi rritet në një territor më të vogël se 80 hektarë, ose më të vogël se 1 km2Tulipani shqiptar ngjan me tulipanin e Sardenjës, Tulipa scardica dhe me Tulipa schrenkii, por dallon nga to pasi ka gjethe me valëzim si dhe është i ndryshëm nga ana gjenetike. Bima e çertifikuar është sot një nga 113 tulipanët që njeh bota.  

Besnik Hallaci me punën dhe përkushtimin e tij  të pazakontë kishte zbuluar gjithashtu edhe 7 bimë të reja për Kukësin, 3 prej tyre të panjohura më parë për florën shqiptare, Dianthus superbus (karafil), Silene lerchenfeldiana (klokëz), Aristolochia merxmuelleri (petrik).