Fryn erë
në bregdetin e harruar.
Flutura krahëzbehta harrimi
thërrimet e rërës fluturojnë,
pështillen kabinave të braktisura
pa kujdes. Pështillen rreth meje
më futen në xhepa,
në veshë,
në sy
dhe në flokët e ngatërruar me fije ere.
…Rërat e heshtjes
në shpirt
kështjella të lagura harrimi
ngrejnë.
Larg teje
në plazhin e harruar
në plazhin e braktisur
Fryn erë harrimi
që më trand,
më trand
aq shumë.
Apo fryn erë malli
që më lë,
më lë
Pa gjumë.
