Ik, largohu, larg nga ky vend i shkretë
Nga ky vend i ftohtë, nga ky qoshk i mallkuar
Ku njerëz të marrë, të çmendur,
të krisur
hanë njëri -tjetrin në darkën e vonuar
Përtypin njëri -tjetrin ngadalë –ngadalë
Kafshatën e mishit ngjyejnë në gjak
Ndërsa eshtnat lëpijnë në tmerrin e përditshëm
Nuk ngopen me tmerre, tmerr lypin prapë.
Ik prej këtu, mos kthe, kurrë, kryet mbrapa
Merr rrugën në përtej, Botës së Askundit
Shpëto, të paktën veten, na lër në fatin tonë
përdreq
Merr rrugën, ik, largohu, dallëndyshe e fundit!
Ik, largohu, larg nga ky vend i shkretë
Nga ky vend i ftohtë, nga ky qoshk i mallkuar
Ku njerëz të marrë, të çmendur,
të
krisur
hanë njëri -tjetrin në darkën e premtuar.
Shqipëri, gusht 2014 -Itali, nëntor 2014
Nessun commento:
Posta un commento