Satirë: Don Kishoti i Mançës vs Don Kishoti i Surrelit nga E. Kaceli

Këtu prehet Don Kishoti

Ish i fortë e ish i zoti

botën mbrapç desh ta kthente

e me ushtëzë ta mbërthente!

Në kryeveprat e letërsisë botërore kam veçuar qysh prej kohësh "Don Kishotin e Mançës" të Miguel de Cervantes Saavedra. (Sa herë më ka shkuar ndërmend emri i tij i gjatë!) dhe "Ushtarin e mirë Shvjek" të Jaroslav Hašek. Është e kotë të thuri lëvdata të pafundme për këto dy kryevepra nëse nuk i keni lexuar të paktën dy herë!

Kësaj radhe po e lë Shvjekun në aventurat e tij si ushtar model i një Perandori që mizat i dhisnin portretin, për tu marrë për disa radhë me Hidalgon, Kalorësin e Fytyrës së Vrerosur Hirësinë tij Don Kishotin e Mançës!

Trim i çartur e fisnik në marrëzinë e tij, një ditë të bukur i hipi kalit më të famshëm në botë, Rosinantit, e i ndihur bujarisht e jo krejt marrëzisht, nga shqytari besnik, rondokop e kryetul Sanço Pança, u nis të luftonte kundër... Mullinjve të erës!

Pa e ditur se një ditë do të ringjallej e rimishërohej në një fshat në qoshe të Tiranës, që do të bëhej menjëherë i famshëm ndër mediat kombëtare e ndërkombëtare në Surrel, Shqipëri!

Mori për grua Dylqinjën e Tobozës, që e kishta fantazuar qysh në moshë të re, mori emrin e fshatit ku u rimishërua, dhe nga Don Kishoti i Mançës, u vetëshpall Don Kishoti i Surrelit.

E në vijim autovendosi titujt: Don Kishoti i Surrelit, Kalorës i Reformës në Drejtësi, Lider i Rilindjes, Kryelider i Ballkani Perendimor, Hero Kombëtar i 7 miljon Shqiptarëve, Mishërim dhe Udhërrëfyes i Besimeve Fetare, Parashikues i Fatit, Kryeinxhinier i Perandorisë së Arnautistanit...

E një mori titujsh që për arsye vendi dhe kohe po i lëmë pa i përmendë me shpresën e mirë se Heroit të Lizës nuk do na i mbesë hatëri! Se kur i mbet hatëri këtij farë burri, del nga hullitë e nuk ka Taulant Ballë ta kthejë në metrò!

Don Kishoti i Surrelit ndryshon në disa drejtime krejt të vogla nga ai i Mançës, gjëra krejt të parëndësishmë si:

-Surrelsi ka lexuar një numër zero librash kalorësie se përndryshe do të kishtë një gjuhë më të moderuar!

-Surrelsi në vend të Rosinantit përdor mjetet më luksoze e  më të shtrenjta për tu zhvendosur nga Surrel Selia në zyrat e Hyqymetit, ose nëpër rrugët e Vilajetit, kur takohet bythë më bythë me popullin që e don kaq shumë!

-Ka ndryshuar edhe Sanço Pança! Herë e thërrasin Taulant, herë Alfred, herë Ulsi, herë Elizë, herë Erion, herë Blendi, herë Pandi, herë me zhabë (barkalec) e herë pa zhabë, herë mashkull, e herë femër!

-Nuk po flasim për Dylqinjën! Surrelsi ka ndërruar disa, deri kur gjeti Dylqinjën e vërtetë jo të Tobozës, por Dylqinjën e Sistemit Bankar!

I ndan edhe një pikë e veçantë: Don Kishoti i Mançës, në të dyja volumet i shpall luftë të përjetshme Mullinjve të Erës.

Don Kishoti i Surrelit i ka shpallë luftën më të ashpër çdo lloj mediet vizuale, të shkruar, digitale, sociale e tërci -vërci! Me parimin: Blej të gjithë ata që shiten, gjobit, pusho nga puna apo arresto ata që nuk pranojnë çmim, vijon të vërtisë shpatën digitale të kërcënimit për të gjithë ata që nuk mendojnë si ai, dhe për të gjithë ata që e dinë se Don Kishoti një ditë do të ikë nga zyrat e Hyqymetit!

Çudia më e madhe qëndron në faktin se asnjë nga vasalët (meshkuj apo femra) e tij të stërshumtë e kryeulur, nuk marrin guximin të luajnë rolin e berberit të dhe doktorit të fshatit të Mançës, që me delikatesë ia vinin në dukjë marrëzinë gjeniut të Mançës kur luftonte më Mullinjtë e erës!

Askush nuk merre guximin ti thotë Don Kishotit të Surrelit: Dy beteja nuk mund ti fitosh kurrë: Betejën me Mullinjtë e Erës dhe Betejën me Shtypin e Lirë! Kush ka marrë guximin t'iu shpallë luftë ka humbur dhe do të humbase përherë! Tung!

Politikani korrekt nga Edmond Kaceli

Në vend të një pamfleti:

Pasioni im për fotografitë macro dhe për ato çka e si mund  të interpretosh një foto është i madh. Kështu kjo fotografia e mëposhtme mund të titullohet ndryshe edhe "Politikani korrekt" (në shqipen e politikanëve shqiptarë mund të thuhet edhe "Politically correct).

Krejt e thjeshtë apo jo! Nuk ju ngjan me një plotikan të fryrë për bukuri nga ushqimi në degëzën ku u kacavjerr pasi doli nga faza e vezës dhe u bë larvë (troç krimb). I veshur me kostumin shumëngjyrësh të firmosur "United Color of...".

Eshtë politikan se ndryshon nga vezë në krimb, për tu bërë flutur, e për të rifilluar prapë ciklin si në krejt historinë politike shqiptare të këtyre viteve. Në të trija fazat, ajo e krimbit është më e bukura për ciklin e tij: Han, han, han dhe prapë han. Han në atë mënyrë sa fryhet tej mase, dhe me zor lëviz prej grykësisë dhe ushqimit të tepruar...!

Këtu fillon edhe "korrekt" -ësia e tij. Ushqimi, babëzia, grykësia, apo çfarëdo emri që ti vini është korrekte për politikanin tonë se vetëm kështu ai mund të plotësojë nevojën për riciklimin e tij jetësor...

Shënim: Kush mendon se në këtë foto njeh ndonjë politikan shqiptar, një të ashtuquajtur politikan të ricikluar,  a një politikan që sheh mundësinë të riciklohet e ka krejt gabim. Gabimi bëhet më i madhe edhe nëse i vë emrin. Politikani bën politikë ndërsa krimbi im ushqehet!

Edmond Kaceli: Në vend të një pamfleti

Një foto në vend të një pamfleti për zgjedhjet dhe zgjidhjet që bëjmë ne shqiptarët. Tash sa vite kemi zgjedhë në mes të gjatit dhe të shkurtit. Zgjodhëm Berishën në vend të Ramizit!

Më pas zgjodhëm Nanon në vend të Berishës!

E pasi u ngimë me të shkurtin iu drejtuam prapë të gjatit: Zgjodhëm Berishën në vend të Nanos.

Sa për garniturë ndërruam, pa zgjedhje, nja dy -tre krejt të vegjël, që ikën si të mos ishin.

Mbajtëm afër një të shkurtë e të trashë (shëndoshë), që më pas u dobësua dhe kalon sa me njërin të gjatë, sa me tjetrin, në emër të një politike ndryshe!

U lodhëm e zgjodhëm në mes dy të gjatëve dhe një të shkurti (që ishte i trashë nga shëndeti dhe që u dobësua pa masë), atë më të gjatin: Ramën. Që, sikur të mos i mjaftonte gjatësia na u bashkua me të shkurtin!

E pas disa kohësh do të na shtrohet prapë alternativa e zgjedhjes mes dy të gjatëve, njëri është edhe i bukur (i pashëm) dhe një të shkurti.

Duke e njoftë natyrën e zgjidhjeve që bëjmë, jam i bindur 100%, se në shumicë, prapë do të zgjedhim më të gjatin!

Në rastin më të mbrapshtë do të na mbesë në dorë një i gjatë e një i shkurtë!

E zoti na ruajtë për zgjedhjet dhe zgjidhjet që bëjmë!

Shënim: Kjo foto nuk ka të bëjë me zgjedhjet dhe zgjidhjet që bën populli i Shqipërisë.

Çdo përpjekje për gjithëpërfshirje shqiptarësh është e kotë, pasi jashtë kufijve kemi vetëm të gjatë (udhëheqësa të gjatë)

Kjo foto nuk ka për qëllim të fyejë njeri! Kjo foto nuk lidhet me emra të përveçëm a të përgjithshëm!

E kush nuk më beson i them: Mos aludoni kot! Unë kam fotografuar, thjeshtë, një kungull dhe dy domate të vogla për të vënë në dukje madhësinë e kungullit. Nëse ju pëlqen bëjeni "like" (më pëlqen), kudo që ta takoni në rrjetet sociale.

Pamflet: Kunguj, kungullesha dhe kryekunguj

Kam një kungulleshë, e ndaj në dy pjesë... Sa herë i peshoj më dalin njëlloj.

Më besoni!- ka disa ditë që po mundohem ta ndaj atë dreq kungulleshe në dy pjesë jo të barabarta. Në çdo mundim timin, të shkuar kot, rezultati është i njëjtë.

Dy kunguj gjysma, dy gjysmakunguj, të barabartë. Të barabartë në mënyrën më perfekte.

Kanë vetëm nja dy tre ndryshime të vockëla e të parëndësishme.

Njëri është ngjyrë rozë, me nuanca që tentojnë nga boja e verdhë. (Rozë i zverdhëcitun)

Tjetri është ngjyrë blu, me tendenca që tentojnë nga ngjyra rozë. (Blu i dalë boje)

I pari, rri përherë Verdhacuk në fytyrë,- Kungull i Fytyrës së Vrerosur –sipas Servantes

I dyti, rri përherë i Qeshur në fytyrën e rrumbullt, – Kungull që Qesh- sipas Hygo

Ndryshimi i paktë. Thelbi po ai : Kunguj të baraz ndarë nga e njëjta kungulleshë!

Për hir të këtyre ndryshimeve të parëndësishme, në tregun e kungujve janë hedhur me të njëjtin çmim.

E duke pasë parasysh raportin kërkesë –ofertë, mijëra njerëz të ngjashëm me njëri -tjetrin, më shumë se ç’ngjajnë dy kungujt tanë, kanë dalë në tregun e perimeve për të blerë secili kungullin e vet. Thërrasin. Bërtasin. Çirren.

Thonë: Ky është imi! Me këtë fitohet! Ky fitoi! Tjetri vodhi! Hajdut! Vrasës! Kriminel! Kungulli im fiton! Fiton Kungulli im! Ngatërrova arkën! Ngatërrova kungullin! Numëro! Mos numëro se ta numëroj!

Aq shumë janë marrëzuar njerëzit –blerës, sa janë të gatshëm ta njësojnë veten me kungujt dhe të thërrasin e bërtasin, për dy kungujt e hedhur në treg duke i quajtur parakohe, Kryekunguj!

Në këtë tollovi, dreqi e merr vesh cili është më kungull se tjetri nga dy gjysmat e Kungulleshës. Cili është kryekungulli i vërtetë!

Dhe njerëzit –blerës –tifozë, janë gati të thërrasin për të ndarë Kungulleshën, kunguj a kryekunguj të tjerë.

Dikush nga Republika jonë e Kungujve bërtet që të vijnë disa ekspertë –kunguj (mos o Zot!) nga bota e qytetëruar. Këta ekspertë të thekur, prej mënyrës që përdorin, nuk janë as kunguj për mish, as kunguj për lesh.

Në këtë pikë hyjnë në lojë edhe disa Kryekunguj të tjerë, diç më të mëdhenj në peshë e në format!

Burime të mosvaruna thonë se njëri është Kryetari i Koalicionit të Kungujve, armik i përbetuar i koalicionit të dreqtuar nga Kungulli i Fytyrës së Vrerosur.

Në rangun e kungujve është edhe një tjetër Krykungull. Kryekungull i të gjithë kungujve dhe Kryekungujve, bij të Kungulleshës. Njëfarësoj Kryekungulli Suprem!

Burimet rreken të vërtetojnë se Kryekungullin Suprem nuk e pyet kush as’ sa për një kungull normal.

Ja pse kam mbetë dhe rikthehem prapë tek loja e Kungulleshës: Kam një Kungulleshë, e ndaj në dy pjesë... sa herë e peshoj, më dalin njësoj.

Të gjitha ato që shkrova ishin thjeshtë sa për të mbushur rreshtat se unë e di mirë shprehjen: Me zjarrin dhe me bijtë e Kungulleshës (Kungujt –pavarësisht nga madhësia dhe ngjyra) nuk luhet!

Dhe unë nuk luaj: Kam një Kungulleshë...

nga E. Kaceli