Vitet e kinezëve dhe vitet e shqiptarëve!

Satirë nga E. Kaceli

  -Gëzuar populli inë i mrekullueshëm! - Kjoftë Largu

Kinezët, një popull i mrekullueshëm, në kalendarin e viteve i quajnë viti i Derrit, i Qenit, i Miut, i Gomarit, i Tigrit etj.

Në bazë të këtyre viteve populli i madh, mbi një miliardësh, feston ndërrimin e moteve dhe shkruan historitë e tij. Në bazë të këtyre viteve ata lexojnë të shkuarën dhe përgatiten për të ardhmen!

Po ne shqiptarët? (Një popull që me vështirësi llogaritore themi se bëhemi nja 7 miljon, duke i mbledhë shqiptarët anë e mbanë botës, krejt si ndihmat humanitare!) Si llogarisim vitet? Si e kujtojmë të shkuarën? Si duhet ta thërrasim të ardhmen?

Çështje e vështirë. E vështirë dhe e ngatërruar! E ngatërruar për një popull që fatin vet e lidhën si ai fshatari që lidhi gomarin për trenin e ndaluar në stacionin hekurudhor të Lezhës e iku të bënte pazar ...

Ne jemi krenarë. Jemi edhe të lezetshëm, edhe krenarë, edhe të lumtur. Sidomos të lumtur që jemi shqiptarë e jo kinezë! (Edhe pse kinezët një herë e një kohë ishin miqtë tanë të mëdhenj!)

Le të krenohen dhe festojnë kinezët vitin e Tigrit, Derrit, Qenit, Miut, Gomarit, etj. Ne shqiptarët në mundimin bosh për me u bà shtet, kemi kaluar (e festuar sipas stilit shqiptar) vitet e Merhumit, Kjoftë Largut, Gjarpërit me Syze, Doktorit, Pijanecit, Njeriut që Qesh, dhe vitet e këtij të Gjatit!

Në këtë ndërrim vitesh, ndërsa lutemi në fshehtësi të paktën të lulëzojnë vitet e Bukuroshit, urojmë njëri -tjetrin: Gëzuar 2017 -ën, Vitin e Vettingut!

E nën drejtimin e ambasadorit amerikan me origjinë të hershme kineze, këndojmë hymnin e pavarësisë nacionale: "Oh sa mirë me qenë shqiptaro -kinez, ole, ole, olelelllleee!"