Altini -Guida e Divjakës i vetmi në llojin e vet! nga E. Kaceli, Itali

Provoi emigrimin në Greqi, Itali, Francë!

I la të gjitha këto shtete, që mund ti kishin siguruar një jetë më të mirë, e një të ardhme ndoshta më të sigurtë nga ana financiare për familjen, dhe u kthye në vendlindjen e tij në Divjakë, Shqipëri!
U kthye për t'iu përkushtuar pasionit të hershëm për natyrën e egër, pasion që e kishte nisë qysh në moshën 15 vjeçare, kur shkëputej nga lodrat e bashkëmoshatarëve për të folë me pemët, fluturat, molusqet dhe zogjtë shtegëtarë, që popullojnë pafundësisht, pasurinë me rëndësi botërore, të Divjakë -Karavastasë!
Ky është Guida e Specializuar në natyrën e egër (wildlife) Altin Hila.

Altin Hila, Divjakë, Shqipëri. I datëlindjes 1972. Guidë turistike prej 10 vitesh, i specializuar, dhe i licensuar vetëm në wildlife (guidë e natyrës së egër), i vetmi në llojin e vet në Shqipëri e në Kosovë!
Për Altinin të jesh guidë e specializuar do të thotë të njohësh natyrën deri në detajet më të imta, që syri i një njeriu normal nuk mundet ti kapë ose ti dallojë! Në përditshmërinë e tij natyra e egër  zë të paktën 70% të kohës!

Një guidë e mirë e natyrës, duhet të njohë në mënyrë të veçantë sjelljen e shpendëve e të kafshëve të egra deri në detajet më të thjeshta e më ta pazakonta të sjelljes së tyre! Të njohë habitatin, kushtet atmosferike, kushtet e jetesës dhe të mbijetesës së kafshëve, shpendëve, bimëve... Të njohë natyrën deri në rrënjë!
Pra duhet ta njohë dhe dashurojë natyrën! Të dëgjojë dhe të flasë me Natyrën!
Altini thotë se duke folë me Natyrën më duket se flas me Zotin!

Pjesa më e këndshme e punës së Altinit është guida e grupeve të fotografëve të natyrës së egër të cilët vijnë nga vende të ndryshme të botës. E në mënyrë të veçantë grupi i Wildlife Albanian Photographers, i përbërë nga shqiptarë që jetojnë në Kosovë, Maqedoni, Mali i Zi, e Shqipëri, apo edhe në vende të tjera të botës deri në USA!

Altini thotë se " Guida me Arian Mavriqin, Granit Hysenin, Lulzim Demajn, Gresa Berishën, Jetmir Troshanin, Besnik Jakupin etj. është guida më e këndëshme, ku nuk lodhem kurrë. Është guidë që çdo sekond ke emocione dhe lëvizje që të fusin në një botë e përjetim krejt ndryshe! Duhet të krijosh programe të momentit për të mos dështuar në rezultatin final të fotografimit. Me çunat e jashtëzakonshëm fotografë rezultati është i perkryer!"
Viti para pandemisë ishte vit i këndshëm, me pafundësi vizitorësh, shqiptarë e të huaj! Turistë të shumtë nga Italia, Polonia, Gjermania, Amerika, etj kanë kaluar nëpër bukuritë e pafundme të natyrës së Divjakës.

Altin Hila, ndryshe Guida e Divjakës, iu ofron turistëve jo vetëm mundësinë për vëzhgimin e florës dhe faunës,por edhe vizitat në vendet historike, arkeologjike, zejet tradicionale, fermat bujqësore, sportin e peshkimit etj.
-Gjithmonë kënaqesh kur në fund ndahesh nga vizitorët klinetë, duke marrë prej tyre mbresa, vlerësime pozitive, e jo vetëm monetare! S'ka gjë më të bukur kur ke njerëz, apo grupe të mërzitur, pa qef, pa humor, dhe ti i merr në shoqërim! Kënaqësia më e madhe profesionale kur në fund të guidës të thonë të relaksuar "Sot na dhe jetë!" -tregon Altini

Altinin, edhe në ditët kur nuk ka turistë, e sheh të ngrihet që në orët e para të mëngjezit  të bëjë xhirot e tij të zakonshme nëpër zonën e Divjakës për të kontrolluar ecurinë e natyrës, fenomenet e reja të sajë, lëvizjen e shpendëve, fluturave, zvarritëseve... pra gjithçka! Në xhirot e tij të përditshme, shpesh e shoqëron edhe djali Joel, pasioni për natyrën e egër dhe dokumentimin e sajë "po i hyn në gjak ashtu si edhe babait".

Gjatë kësaj kohe Altini po punon, si në hije, edhe për një projekt tjetër madhor, të nisur në një kënd të shtëpisë! Projekti-ëndërr që pret të dalë nga sirtarët e drunjtë, ka të bëjë me një koleksion të plotë të insekteve dhe molusqeve të zonës. Projekt për të cilin Altin Hila, nuk dëshiron të flasë shumë, duke na rezervuar të drejtën e parë, në rast se kjo ëndërr do të arrijë të dalë nga shtëpia për t'iu paraqitur publikut të dashuruar pas natyrës shqiptare dhe vlerave të saja të pazakonta që Divjakë-Karavastanë e kanë futur në pasuritë e njerëzimit me rëndësi botërore. Pasuri që nëpërmjet Konventës Ramsar (Konventa e zonave ujore) nënshkruar edhe nga Shqipëria, mbrohet nga UNESCO!

Kujdes me aeroportet!

Satirë

-Njëky Lideri ynë rozë, po e shëndrron vendin në një superfuqi aeroportuale!

Kryeministri dhe Lideri ynë i nderuar, Shkëlqesia e Tij e përndritme dhe e stërgjatë, ka shpallë, së mbrami, ndërtimin e një aeroporti të ri në Sarandë! Një aeroport turistik jashtëzakonisht i vlefshëm!
Përveçse i gjatë është edhe shumë gjatëpamës!

Më ndërtimin e aeroporteve, po ia kalon edhe të përndriturit tjetër, blu, Sali Berisha i cili e pati mbushë Shqipërinë me hidrocentrale, e centrale termo -bërthamore, duke e shëndrruar në superfut'qi energjitike!

(Historia na kujton se edhe një tjetër udhë -dreq -tues, paradhësi i këtyre të dyve! Ai dreq na e pati shëndrruar Shqipërinë në vendin më të fortifikuar në botë!)

Pas ndërtimit të aeroportit të Divjakës, ku zunë rob edhe një italian ndërsa kishte ardhë për turizëm mushkonjash, ndërtimi i aeroportit të Kukësit, dhe atij të Vlorës, janë një tjetër prioritet e sukeses madhështor i Liderit suprem!

Në takimet bythë më bythë me popullin (për ti dalluar me takimet gju më gju të Qoftëlargut) njerëzia i kërkuan, përveç ndërrimin e atleteve me këpucë,  edhe ndërtimin e disa aeroporteve të tjera në disa nga fshatrat me rëndësi strategjiko -turistike për Shqipërinë.

Ringritjen e aeroportit të Gjadrit në Lezhë, e kur të kalojë për në Lezhë, t'ia fusë edhe një aeroport në fshatin Shënkoll, një aeroport në Vithkuq, një aeroport në Gruemirë, e një aeroport në KurveLesh! (Të gjithë sa për fillim!)

Për të mosditunit e thjeshtë, dhe për të mosditunit e zhvilluar, aeroporti është ajo fusha e sheshtë ku hypin e zdrypin avionët e mbushur me njerëz.

Sa për t'iu ndriçuar pak trutë: Një aeroport i madh ka nevojë për 4 km pistë; një aeroport mesatar ka nevojë për 3 km pistë; dhe një aeroport i vogël ka nevojë për 1.8 deri në 2.2 km pistë.

E me gjithë këto aeroporte që po ndërtohen, që po pritet të ndërtohen, dhe që po fantazon Lideri të ndërtohen në Shqipërinë 355 km gjatë e 150 km gjërë, në vijë ajrore, në cilin qiell do të fluturojnë!

Se me këtë ritëm do të ketë një trafik kaq të rënduar ajror, sa nuk e shpëton dot as ndërtimi i bypasse-ve qiellore.

Problemi zgjidhet vetëm nëse Gjatësia e tij, Qoftë Larg, vendos të lëshojë, pas ndërtimit të aeroporteve nëpër katundet dhe katun -qytetet shqiptare, postin e kryministrit e të marrë në dorë personalisht, komandimin e trafikut ajror në Shqipërinë superfu -qike aeroportuale!

Vetëm kështu qielli, ata që fluturojnë nëpër qiell, e ne që fluturojmë nëpër tokë do të ndiheshim të sigurtë gjatë frymëmarrjes dhe frymënxjerrjes së përditshme!

Edmond Kaceli