Trungu i vjetër

nga E. Kaceli

Ra një gjethe

ranë dy gjethe

ranë tri, katër, shumë

ranë dhe vazhdojnë të bien shumë gjethe

rrëzohen në ritin e stërvjetër sa bota...

Flutura të vdekura ranë gjethet e e mbrame

Të lodhuna prej qëndrimit në pemë...

Ngjyrat e krahëve mbushën rrugët, dhe rruginat e shpirtit

Degët lakuriq, mblodhën krahët, krejt si femrat pasi bëjnë dashuri

Vjeshta mori shkallët dhe u nis nëpër rrugën e kahershme

Dyert u mbyllën në heshtje, siç mbyllen kujtimet e një moshe të bukur

Ra një gjethe
ranë dy gjethe

ranë tri, katër, shumë

ranë dhe vazhdojnë të bien shumë gjethe

rrëzohen në ritin e stërvjetër sa bota

Ranë gjethe një nga një

në mijëra ngjyra

në heshtje

pa zë...

Dhe unë, trungu i zhveshur,

mbytem -deri në palcë i tharë

në vetminë që vjeshta më lë...

Itali, nëntor 2016