Personazhi i skajeve të errëta -nga E. Kaceli

Ballë gërmadhave qindra vjeçare ecën

veshur me errësirën e natës dimërore

të akullt

hedhur krahëve, nxitimthi, ca rreze të

të zbehta hëne

pak brymë,

mbi flokët e pakrehur

dhe mbi fytyrën e zbehtë sa terri.

Zvarritet personazhi i skajeve të errëta

të botës njerëzore. Nëpër errësirën e arsyes

hapat kërcasin, me ritmin e hekurt,

të një ushtari antik

si në përrallat -fantazëm

shtrihet ankthi

Nën gozhdën e akullt të personazhit mitik.

Gërmadhave të gurta të Lisit plak

Dritat elektrike ngjyrosin zbehtë

muret

Muret e nxirë nga pishtarët historikë.

Dritat elektrike iu ngjajnë pishtarëve

në shuarje

Topat grykëndryshkur,

gojëtharë,

po digjen etit

Por uji -viktimë e bretkocave ndodhet

Viktimë e zhabave gjithë dhjamë

Që tash dymijë vjet nuk e ndalin

këngën magjepëse

dhe shumimin.

Topat gojëtharë kanë etje.

Prej grykës sterrë të një topi,

në të çarën

e buzëve të qoshkut

Rrëshqet tinëzisht një gjarpër i përgjumur.

drejt pellgut. Është i uritur.

Shumë. Shumë i uritur gjarpëri që

rri fshehur në gjumin dimëror

gjarpëri që rri fshehur në ferrën

e shpirtit tim.

Helmues -eci

Helmues unë eci...

Unë: Personazhi i skajeve të errëta

të prejardhjes

fisnike…