Mendimet janë braktisur

nga E. Kaceli

Përtokë janë rrëzuar mendimet
Përtokë janë braktisur mendimet
Askush nuk merr mundimin ti ngrejë nga balta

Njerëzit indiferentë kalojnë pranë tyre. I shkelin me këmbë
I godasin duke i rrokullisur nëpër rrugën e përbaltur.
Mendimet heshtin të braktisur.

Njerëzit. –ah njerëzit, kjo racë tokësore pa ndonjë vlerë të veçantë
Harbojnë në lumturinë e pafund
Në lumturinë që sjell çlirimi prej mendimeve

Mendimet heshtin tek merren nëpërkëmbë…

Deshire -poezi nga Ndue Lazri

C'paskam deshire te dehem sonte,
t'i thyej shishet nje pas nje,
se bukuroshja qe e desha
ketu prane meje s'eshte me.

Kane ngrire germat mbi tastjere,
telefoni hesht si zog i vrare,
pertej dritares fryn nje ere,
sikur ve kujen ne te qare.

Ajo ish xhind e ish perri,
si vere e forte t'i ndizte venat,
sfidonte shpendet ne ajrì
ne det i linte pas sirenat.

Kur zbrazte kupat tok me mua,
i digjej kemisha permbi gji,
nuk kish burim,nuk kishte krua,
qe te ma shuante ate zjarmì.

Zjarrin e ferrit kish ne gjak,
e leng hardhie nder damare,
kur me pushtonte me ate vrull zemerak,
shtratit te shkrete i kallte zjarre.

Erdhi e iku si nje enderr,
se s'mund ta kisha e s'mund t'me kish,
ne gote me la shijen e embel
si nje nektar prej perendish.

I vetem i zbraz kupat sonte,
i thyej shishet nje pas nje
se bukuroshja qe me donte
ka ikur larg e s'kthehet me.